İstanbul
Hafif Yağmurlu
15°C
İstanbul
15°C
Hafif Yağmurlu
Pazartesi Az Bulutlu
13°C
Salı Çok Bulutlu
14°C
Çarşamba Az Bulutlu
16°C
Perşembe Az Bulutlu
17°C
enflasyonemeklilikötvdövizakpchpmhp
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
MEĞER BEN ÖLMÜŞÜM HABERİM YOK
Meryem Güngör
Öyle soğuktu ki hava,
Sımsıkı kapatmıştım gözlerimi.
Bedenimin sol tarafı bir boşluktu.
Bilmediğim sesler vardı; neresiydi burası?
Soğuk, dar bir şey tenimi sarıyordu;
Sanki vücudumu tutsak etmişti dar bir kumaş.
Islak, soğuk toprak kokusu her yerdeydi.
Fısıltılar vardı etrafta, daha önce duymadığım.
Bir karınca sesi vardı, daha önce işitmediğim…
Bir ses duydum: annemin ağladığını,
Avazı çıktığı kadar bağırdığını.
Bir ses daha duydum; babamın feryadını, gözyaşlarını.
Sımsıkı kapattığım gözlerim sözümü dinlemeden açıldı.
Babam daha da çok bağırdı: “Daha çok erkendi!”
Sesler yok olup gitti sol tarafımdaki boşlukla beraber.
İşte o zaman anlamıştım:
Meğer ben ölmüşüm haberim yok.
Yorumlar
Benzer Konular
Dilaver Karagöz Ah be ihtiyar; Hep diyorum sana duygularında çocukluğunu yaşama, etme. Acının orada yaşadığını pekala biliyorsun, Yoksa tekrar başa dönüp, acıyı infaz ederek katil mi olmak istiyorsun? Akıbette tek doğum, tek ölüm olduğunu bilmelisin. Bir umuttur mutlu olmak, bir kaderdir ıstırap çekmek. Bilirim, bir naradır annesizlik! Çoğalan hasret seni...
Kandil kutlayan ateistlerden farksızım seni severken Ayda yılda toplasan iki bilemedin Üç kere tadına varıyorum yaşamın Güneşlerim desen çoktan sukut etti, çamura battı kurumuyor hâlâ Sokak aralarında uluyan itler devraldı gün batımını Ve artık kucağında bebek olan mendil satıcıları yönetiyor umutlarımı Baran Ali BEYAZBAŞ
Neden kapkara zindan bomboş buralar Yoksa bahtı mı kaplamış yaralar Atma olmadık yere şimdi naralar Sil gitsin kafandan herşeyi bakma onlara *** Sahte gülümseme ve sözde içtenlik Hani nerede şimdilerde benlik Ondan da vazgeçtim yok sadelik Sil gitsin kafandan herşeyi bakma onlara *** Kanunun telllerine dokun sen birazdan Efkar dağıtır...
Gülhan Kartay Bugün kendimle tartıştım.Zaman omzuma yaslandı, fısıldadı.Karanlık sessizce gözledi.Ölüm araya girdi:“Sen neyi bekliyorsun?” dedi. Ayaklarımın dibinde dönen küllerde,her biri bir kırık,her biri unutulmuş geçmişim.Rüzgar geçti,yüzüme dokundu,hafifçe fısıldadı:“Başlamaktan korkma.” Gülümsedim.Gözlerimi kapadım,kendi enkazımdan bir kapı açtım.Adımlarım hafifti,ama her biri yeniden doğan bir hayatın sesi. Ve fısıldadım:“Ölüm bile geri çekilir;İnsan, kendi küllerinden...
Seni hatırlıyorumsağanağa tutulmuş bir kadın gibizifir saçların, mor ruj lekeleriportakal kokan avuç içlerimdeburadayım. En son seni hatırladığım yerden geliyorumkuytularımın en derin yerindengeç kalmış bütün sevişmelereiçini alıp içimehecelerine dokunuyorum tek tekaklım almıyor çünküharflerinden düşen tınınabzımdaki düşlere delil sayılıyoromuzlarındaki yarı açık kapıdanyalnız bir kişi çıkacak, biliyorum. Neden mi?yağmur halleri var b-akışlarınınbu yüzden...
Şimdi bana kalan, bir avuç yalnızlık, biraz da sabır, biraz da kaybolmuşluk *** Hayatın kıyısında oturuyorum, ne içine çekiyor beni dünya, ne dışına atıyor. *** Bir yerdeyim, yok sayılmakla unutulmak arasında. Bir ses var içimde, ama duyan ben değilim. *** Gözüm göğe takılıyor bazen, bir yıldız kayıyor ama ben dilek...