Çocuktum. Ailemle beraber Gördes kırsalındaki bir Yörük damında yaşıyorduk. Yılın tam da bu günlerinde, yakınlardaki bir kasabadan yaşlıca bir amca eşeği ile helva satmaya gelirdi. Evimize yaklaştığında “Helvacı geldi! Köpük Helvacı geldi!” diye bağırırdı. Biz hemen koşar, köpeklere “Hoşt” der helvacı amcayı eve buyur ederdik. Parası olana parayla, parası olmayana...

Kalbimin tek sahibi ol Derdim olma, dermanım ol. Yarınım olma, bugünüm ol. Acılarım olma, mutluluğum ol. Mutsuzluğum olma, gel sevincim ol. Batan güneşim olma, doğan güneşim ol. Esen rüzgarım olma, yağan yağmurum ol. Umutsuzluğum olma, gel ümitlerim ol. Solan gülüm olma, kalbimin tek sahibi ol. Sensizliğim olma, gel sevenim ol....

Sokak lambası altında Sırtını,yıkık duvara dayamış Oturmuş bu adama,iyi bak. Elleri dizinin üstünde Başı,ellerinin içinde Gitme.Dur.Yaklaş.. Çömel yanına sende Kaldır başını bak,yüzüne Gözlerinde ki çaresizliğine İşte,tanıdık geldi değil mi ? Kirpiklerine hapsolmuş, Yaşlarına bak. Söyle akıtsın yaşlarını,yanağına Bırakma,akıtsın yaşları,yüreğine Yürekte ,ruh daralır Yürekte ruh ,boğulur Sonra,bırakır gider. İşte o Zaman...

ELİFÇESİNE Ebubekir Civelek … Kaç şiiri katletti cellatlar? Biliyor musun? Kaç goncagül çorak yüreklerde SOLDU ? Nasıl taşıdık keşkeleri sırtımızda? Yorgundu zaman, Uzun suskunluklarda… Ayna satarken körler diyarında! Ayna bize, biz yabancı kendimize Ve kaç çocuk yaşarken ÖLDÜ? SEVGİSİZ DİYARLARDA… Analar ağlarken , Mordu, hüzündü ÖLÜM GİBİYDİ SEVDA, Nice özlemler…....

Çok…çok yakınında olduğumu biliyor musun? Hiç sanmam, nereden bileceksin! Belki de benim için, -Nerede olursan ol, be adam! Bana ne nerede olduğundan. Attırma kafamın tasını. Çek git başımdan. Şeytan görsün yüzünü. Diye düşünüyor olabilirsin de. Derdi, tasası ben mişim gibi; uzaklarda mıyım, yakınlarda mıyım diye düşünecek hali yoktu her halde....

————— Ali Rıza Navruz ^^^ Gönül anam ne olur beni kollarınla sar, Kalayım kucağında sınanan sabrım kadar… Sanki bağlamanın perdeleri birer birer açılıyor ve o perdelerden; bir sevdâ, bir sitem, bir ayrılık türküsünün bin iç ezikliği veren yanık nağmeleri dolduruyordu odanın içini: “Elif dedim, be dedim; Gız ben sana ne...