KÜÇÜK BİR YILDIZIN KALBİ

Kemal Yıldırım

Bir çocuğun kalbi bazen göğe sığmaz,

içinde görünmeyen ama hissedilen bir fırtına taşır.

Adı ne olursa olsun, o fırtınanın ortasında

küçük bir yıldız gibi parlar umut:

Sessiz ama inatçı, kırılgan ama sonsuz.

Her adım, bazen rüzgâra karşı atılan bir dua gibidir,

yine de yürür yüreğiyle, düşse de kalkar hayaliyle.

Çünkü bilir, insanı güçlü yapan

bacakları değil, dayanmayı öğreten yaralarıdır.

Kollar yorulabilir, kaslar soluklanabilir,

ama çocukların gülüşleri asla eksilmez gökyüzünden.

Onlar bilir ki, bazen en büyük kahramanlık

hayatı olduğu gibi kucaklayıp

“Ben buradayım” diyebilmektir sessizce.

Gecenin karanlığında bile

yıldızlar onların omzuna dokunur,

gökyüzü eğilir, fısıldar:

“Yorgunluğun bir hikâye, umudun bir zafer olsun.”

Ve sen, küçük yürek…

Gücün, kaslarında değil, ışığındadır.

Adımların azalsa da

izlerin çoğalır dünyada.

Çünkü sen,

kırılmayan bir sabrın,

susmayan bir cesaretin

en güzel adısın.