KIRILDIM

Sana ettiğim bu sitemim nazım Ay değil yıl değil an davasıdır Vuslata ermektir benim niyazım Senin ki sadece şan davasıdır Aşka feda ettim uykularımı Yıldızlar anlamaz kaygılarımı Şafağa sakladım duygularımı Geceyle duruşmam tan davasıdır Yürek bir deli tay laftan anlamaz Haylaz çocuk olur aftan anlamaz Dost düşman tanımaz saftan anlamaz...

İnsanların çoğu belli bir yaştan sonra sıkıntılar yaşamaya başlar. Kimisi çocukken rahatsızlık geçirir çocukluk yaşayamaz, kimisi ailesi tarafından dışlanır. Ayrım yapılır. Kimisi ise arkadaşları tarafından dışlanır dalga geçilir. Kısacası insan her yerde her şekilde sorunlarla karşılaşır. Önemli olan bunun getirdiği psikolojik sorunlardır. Kişinin yaşadıkları ne kadar ağırsa o kadar insan...

Hiç bir şey bulamadığında, Gülümsemeden geçirmeyesin o anını… Ki her ânın tebessüm eden; Koca bir hayat olsun…! İçten bir gülümseme, Mutlu ve huzurlu bir yaşamın anahtarıdır. İçten bir gülümseme, İç dünyamız güzelliğinin vitrine konmasıdır. İçten bir gülümseme, Sevgi dolu bir yüreğin; Gözlerden yansımasıdır. İçten bir gülümseme…, Yaşama sevinciyle doluyum demektir....

ÖMÜR DENİLEN PAZAR Necati AÇIKGÖZ … Düşündüm de, geçen onca zamanı; ömür denilen törpü pazarında ne çetin pazarlıklar yaşanıyormuş. Her defasında, böbürlenerek yine kazanan ben oldum dedikçe; farkında olunmadan kaybedişlerimiz miş asıl acı olan. Neler, neler…sığdırmamıştım ki; çocukluk ve hatta gençlik hayallerimin içerisine? Sordum, samimi duygularla, Geldiğim nihayi bu noktada...

Eller sizi merhametli sansa daSormasınız halin ne diye soruYanmaz hasırınız dünya yansa daHarmanınız yelde tuzunuz kuru Gariban sürünür yokuşta dağdaSiz zevk-i sefada bahçede bağdaBollukta durur bir eliniz bir eliniz yağdaBir eliniz balda tuzunuz kuru Bilmeyen sizleri nimetten sanırHicap duyar insan biraz utanırYayılmış namınız herkesler TanırŞöhretiniz dilde tuzunuz kuru Biçare yük...

TEBDİLİ MEKÂN Ağabeyim yeni evlenmişti. O yıllarda üniversiteye devam ediyordum. Ailemize yeni katılan gelinimiz beni hep elimde küçük bir çanta ile bir yere giderken ya da bir yerlerden gelirken görürdü. Her seferinde “Hayırdır Bizim Oğlan ne yapıyorsun?” diye sorardı. Ben de “Taşınıyorum” derdim. Yengem ile aynı yıl kızanlarıydık. O bana...