Şiir

​Ben, senin gittiğin günün ertesiyim, Boşluğa düşen kelime, yarım kalan cümle. Dünden kalma bir hüzünle uyanan sabah, Ama seni ilk defa görmeyecek olmanın O dayanılmaz ağırlığıyla. ​Pencere açılmıyor artık, ​Güneş omuz silkip geçiyor şehirden, ​Kahve tadı acı, İçimde birikmiş, tortusu sensizlik. ​Dün, ayak izlerin vardı kapının önünde, Bir ihtimal dönersin...

Hikmetinden sual olmaz ey Tanrım Dikeninden fazla, güllerin de varHer türlü enerji, sunmuşsun ammaBir türlü şarj tutmaz pillerin de var ./1 Nezaket yok, zarafet yok, akıl yokSuyu bol gönderdin, kuru çoğu kökBöylesi canlılar, yeryüzünde yükÜretim artığı, kulların da var ./2 Fiziki nizam var, yönelim kaosÇoğunluk onayı, noksan ve nahoş Görüntü...

Seni en son bir altın tepside masalına bıraktılar.Büyüdü masalın, büyüdü içinde yaşadığın şehir ve sen.Annen balkonda fesleğenler yetiştirirdi kış günü incinmiş bir inatlaBabana çok çay, yeterince az kahve ikramı.Yaz sıcağında esmerleşen tenin veKış günü giydiğin yeşil hırkan seni dünyada tuttuBuna alışmış gibiydin hep, bir şeyler seni bir yerde tuttu.Kardeşin seni...

Akmaz yere alın teri Çalmak bilir hep elleri Görmez aklı özel yeri Bende yoktur diyenler var *** İnsan doğup ölecekken Yetim hakkı yenilmez ki Cennet denen diyar varken Ten ateşte yakılmaz ki *** Dünya olmuş sefa yeri İnsan değil hiç halleri  Sanki yokmuş mezar yeri Ölmek yoktur diyenler var Dilaver...

Söylemek istediğin ne varsa bugün söyle Gizli, saklı hiçbir şey kalmasın aramızda Dostluğumuz olabildiğince güzelleşsin Güzel anılar bırakalım yarınlara Hiçbir şeyden çekinmeden, korkmadan Aklımıza ne geliyorsa yapalım bugün Düşlerimizde ne varsa söyleyelim Duygularımızın katili olmasın sessizlik Konuşalım Söylemek istediğin ne varsa bugün söyle Şimdi söyle Hemen söyle Yarın çok geç...

Gözlerim nur, gözlerim ayna Aklım her zaman başımda Kıymetini bilirim bütün nimetlerin En başta kalbin ve gözlerin   Panik yapmam hiçbir zaman, durup düşünürüm Önce onurumu düşünürüm her konuda Çabuk sinirlenmem, öfkemi yenerim Ağzımdan tane tane çıkar kelimelerim   Dikkatim her zaman dilimdedir Uzak durduğum tavır züppeliktir Dert edinirim ağzımdan...

Ali Erdin Kar yağmış karşı yamaca Odun yok ,tütmüyor baca Uyutmuyor soğuk gece Üşüyor sinem üşüyor. Ayazı kemiğe işler Birbirine vurur dişler  Gözler yaz ayını düşler Üşüyor sinem üşüyor. Siyah saça yağdı karlar Kapandı gönüle yollar Halime gülüyor eller Üşüyor sinem üşüyor. Dağlarıma kar olaydın Dünya ahret yâr olaydın Soğuk...

Kemal Yıldırım Bir çocuğun kalbi bazen göğe sığmaz, içinde görünmeyen ama hissedilen bir fırtına taşır. Adı ne olursa olsun, o fırtınanın ortasında küçük bir yıldız gibi parlar umut: Sessiz ama inatçı, kırılgan ama sonsuz. Her adım, bazen rüzgâra karşı atılan bir dua gibidir, yine de yürür yüreğiyle, düşse de kalkar...

Sabahattin ŞENGÜL Adın arsenik sanki dudaklarımda, Söylemeye korkuyorum, Yokluğun usulca sızarken damarlarıma, Daha bir kere bile öpememişken seni, Gitmek istemiyorum, Ölmek istemiyorum…

Sabahattin ŞENGÜL Güneşin doğduğu bölgedenim, Asıl adım Turan, Ovası geniş şehirde şiir çobanıyım, İşim, gücüm sözleri gütmek, Laleli şehrin şiirbazıyım, Derdim, tasam gizemli söz üretmek…

yaşama senin kirpiğinden tutunuyorum sevgilimgöğsümde üşüyen bir serçe titremesiküçük yaşamlar büyük hayallergurbetliğim özlemim keşke el fenerini yanımıza alsak rüyalardahala yeşil kalan yapraklar yıllar içindebazen kağıda bazen rüzgara mektup yazmaklaaşk vurgunu acılar iblis geldi kırmızı pelerinliyarınların üzerini örttü bir andakısır bir döngünün arifesindeher yanım yangın kırmızı ışıklara sırtını dönmehüzün ev halkı...