Kadının Gücü

Duydun mu Ankara unutmamış o yar yollarımızı Unutmamış; Ona sevda dolu yar oluşumuzu… Acep; Yokluğunda ölüm sarar gönlümü dediği mi de unutmamış olabilir mi ki? Var git söyle Söyle o Yare Ankara Onsun nefes almıyorum, alamıyorum… Duydun mu Ankara unutmamış o yar saçlarımın rengini Gözümdeki nemi, gece misali gözlerine dalıp...

İçime sıkıntı dolar Ruhta huzur olmayınca İnsanı zorluklar boğar İşler düzen almayınca. Vicdansızdan vakarsızdan Şerefsizden ve arsızdan Hep korkulur hayasızdan Birlikte olunmayınca Hoşnut değildir dertlenir İnsana sabır yüklenir Suça bile niyetlenir Namert susturulmayınca. Bıksam usansam darlıktan Medet umarım varlıktan Asla çıkmam insanlıktan Onur parçalan mayınca Ben dizginlerim öfkeyi Yedim dostlardan...

Dün yine sararmış… Resimleri mektupları karıştırdım.. Dünlerden anılarla mutlu olurum diye.. Nasıl özlem hasret vardı içinde.. Hasret yelkenleri aldı beni ben bende kendimde kayboldum… Hani hep vefasızım hep kendim içindi yaşamıştım… Ben bunca anılardan sonra gelgörki, hâlâ yaşıyormuyum..? Neçok hasret göndermişsin bana bir pul parasına.. Bunca hasrete hangi yürek hâlâ...

Sayfa Sayısı 148 Yazardan okuduğum ikinci kitap olup bunun beni Kira Kiralina kadar etkilediğini söyleyemem. Bu eser, Arkadaş adı ile de yayınlanmıştır.  Panait Istrati’nin anadili Rumence olmasına rağmen,tüm eserlerini  Fransızca olarak yazmıştır. 37 yaşında kendini yalnız hissettiği için intihar girişiminde bulunan yazarın belki de zaman zaman mutsuz yaklaşımları romanlarına yansımış...

“Yoruldum” adlı bu anlatı, bireysel bir çöküşün sessiz ve derin izlerini taşırken, aynı zamanda modern insanın ruhsal parçalanmışlığını anlatan bir iç monolog özelliği taşır. Postmodern edebiyatın en temel öğelerinden biri olan kimlik bulanıklığı, anlam arayışı ve yabancılaşma bu anlatının her satırında yankı bulur. Özellikle Jean-Paul Sartre ve Albert Camus’nün varoluşçu...

Anlaşmak… Kim kimi anlayacak? Halkımızı anlıyor muyuz? Peki, biz kendimizi anlıyor muyuz? Bağırmaktan sesler kısıldı. Çünkü kalpten kalbe anlaşamıyoruz. Toplumun çıkarcı menfaatperestleri… Menfaatperestlerin üzerinde durmak ve teşhir etmek cinsel uzuvlarını teşhircilik kadar tiksindirici… Belki kötü yanımız kendimizi onlar gibi çıkarcılığa zincirlemek… Zincirler iken, insanlar eşittir, eşit doğarlar ve eşit haklara...