GÜLE GÜLE HOŞÇA KAL!

GÜLE GÜLE HOŞÇA KAL!
Zeki Coşkunsu
…
“Bazıları ‘DETAYLI’ anlatır, küçüklere anlatır gibi.

Bazıları ‘KARIŞIK’ anlatır, çünkü kafası karışıktır.

Bazıları ‘KARMAŞIK’ anlatır, bilerek yapar bunu; ‘BİLGİÇ’tir.

Bazıları ‘HİKÂYENİN ÖZÜ’nü söyler,

Kısacıktır; gerisini dinleyene bırakır.”

Kimi hikâyeler vardır,

Hep yarımdır, hep noksan…

Ne “güle güle” giden olur,

Ne de “hoşça kal”an…!

Dürüstler yer yer kaybeder, zaman zaman…

Ama en nihayette/totelde kazanır.

Dürüst olmayanlarsa çoğu yerde,

Kazanır görünseler de çoğu zaman,

Her gün bi’şeylerini, en nihayette/totalde

O gün,

Bir gün geldiğinde ise her şeylerini kaybeder!

Kimi hikâyeler vardır,

Hep yarımdır, hep noksan…

Ne “güle güle” giden olur,

Ne de “hoşça kal”an…!

Ve “hâller” diyorum;

“Michael de Montaigne”in

“Essais”ine

Yani “Denemeler”ine atıfla,

Belki de “her insanda,

Enva-i çeşit tüm hâlleri var insanlığın”,

Kim bilir…!?

Ve dahi “Gaius Plinius Secundus Maior,

Kısaca “Büyük Plinus”un dediği gibi,

“Herkes kendisi için bir derstir;

Elverir ki insan kendini yakından görmesini bilsin!”

Bilirim, “yakından gören”sin;

Sen dürüstsün,

Hep böyle “dürüst kal!”

Boş ver,

Takma kafana;

Çağı da, dünyayı da…!

Zira sen de bilirsin;

Bu çağ da, bu dünya da sana/bana,

Biz dürüstlere göre değil…!

Çün

Geç de olsa anlamıştı tüm dürüstler:

“Stefan Zweig”in

“Der Begrabene Leuchter”,

Yani “Gömülü Şamdan”ından mülhem;

“Haklıdan değil,

Güçlüden yana olduğunu adaletin”…!

“Hiç kimse mutlulukların hepsini yaşayamaz.

Sadece birazını yaşar.

Çünkü ömür yetmez.

Öyle acılar vardır ki,

Yalnız acı çekenin içinde kalır.

Anlatamaz, paylaşamaz,

Çünkü anlatacak kelime bulamaz.”

“René Descartes”ın diyorum;

“Varoluşsal krizi”ne benzer bir kriz de işte budur,

Belki onu andırır.

O “meçhul”, yani “insan” denen

Dış dünyadan medet umamayacağı bir çukura düşebilir.”

Çoğu zaman

Ve zaten

“Mutluluklar değildir hatırlanan;

O unutulmaz acılardır.”

Bu çağ, bu dünya için

Sana da, bana da,

Tüm dürüstlere de;

“Güle güle, hoşça kal!”

[NOT: Yukarıdaki şiirimsi postumda; “Bu çağ, bu dünya için/Sana da, bana da,/Tüm dürüstlere de;/‘Güle güle, hoşça kal!’ ” derken, üst rank’tan hayli güçlü bir “ironi”de bulunuyorum!]

Alanya-Antalya(26.02.2023)