ANA YÜREĞİ
Ramazan Aras
…
Gözleri dalmıştı uzaklara
Çürümüş pencerenin kırıklarında
Acabalar….Acabalar..Tufanında
Eskimiş sobanın cılız sıcaklığı
Çatısından damlayan damlalar altında
Damlalar,damlalar,göz yaşlarına karışmakta
Oysa onun gözleri uzaklarda
Umutlarını yüklemiş gözlerine
Dağ ,bayır,vadi,yol almakta
Yıldızlar,Ay,hatta ara sıra geçen
Bulutlardan medet ummakta
Acabalar..Acabalardan
Haber beklemede
Yüreği,her gece ki gibi
Acabalar ateşinde
Beyni de uydu şimdi yüreğine
Uzaklara saldığı bakışlarından
Haber dilenmekte umutlarından
Sobada sönmeye başladı
Gece de garip bir ayaz
Umutları ise çaresiz
Yüreği zayıf,vücudu zayıf
Işık zayıf
Bir Horoz öttü canlı canlı
Bir pahalı siyah araba
Ve bir araba daha
Yanaştı kırık dökük kapıya
Omuzu sırmalı bir subay
Elinde Al bayrak
Yanında muhtar
Çaldılar kapıyı
Çaldılar..Çaldılar..
Ama açan olmadı.
İttiler.Girdiler içeri
Soğuk sobanın yanında
Oturmuş bir kadın.
Oğlunun resmi kucağında
Gözler açık…..
Ama ruhu çoktan gitmiş
Tıpkı oğlunun ruhu gibi
Oğlunun ruhunu yakalarmış gibi
Ve..Beraber gömülecekmiş gibi
ANA YÜREĞİ..
Oğlunun ölümünü ölmeden hissetti
26-02-2021
İZMİR