Ey! Hazan Saçlı Yar

OLACAKTIR BAK Alparslan Kunduz … Her Aslanın karşısında Bir sığır olacaktır bak Pazarında çarşısında Sürüler dolacaktır bak Başımıza yağar küller Dalında öter bülbüller Solmaz dediğin o güller Onlarda solacaktır bak Ne saraylar ne de hanlar İnsan olan bunu anlar Ne ektiyse bu insanlar Payını alacaktır bak İnsanlık herşeye değer Erenler...

MAHÇUPÇA BİR ŞİİR YUSUF GÖKBAKAN … En pak haliyle düşmektedir kar taneleri, Ben elimi bulayasıya kaşlarına Dem ile demlenip Aklaşarak ak ile Mahçup gülen yüzler çizmekteyim Kar yığınlarına. Ne güzel de simleşir, Kışa nakşedilir muhteşem bir tablo gibi güzelliğin. Bende ben bırakmaz bu gidişle, Utangaç ama narin evreleri, Ölçüsü olmayan...

Sevmezmiş,bakmazmış,unuturmuş mış,mış,mış Inanayımmı Sen kendini kandır Kalpteki izler silinirmi Karenmelli Aşk unutulurmu Gülerim sözlerine Alkış tutarım hallerine Kızdırma beni Adını anmam tınnamam seni Biletini çoktan kestim Ben senden bezdim. Pişman olsanda boş Sen yolunda koş CAVİDE TOPÇU

SEN VE BEN Şenol Kara (Sarıoğlan) … Leyla vü Mecnun gibi, aşıkların izin de Şarkılara filmlere, konu olduk Sen ve Ben Hastalıkta sağlıkta, diyenlerin sözün de Filizlenmiş aşklara, orman olduk Sen ve Ben. “Cicim ayları bunlar!”derken, yuvamız doldu Peygamber sünnetiyle iki kızımız oldu Hasret çeke çeke ömrümüz sararıp soldu Sevgiliye...

—– “Yaşanır o anlatılmaz” diye başlar aşk tanımı. Bir parantez aç denirse, gösteririm sol yanımı. Badem çiçeğidir bazen, tüm coşkulara duyarlı; Ve en çok da kırılan o, bu yüzden şu yürek harlı. Bazen hüznün tâ kendisi, gözyaşının kaynağıdır; Ya da kanadı rûhumun, sevincimin oymağıdır. Ötesi ki; gözümde fer, kolda kuvvet...

Bitmeyecek işte bu kavga. Hücrede kalbi. Kilitli. Yalnız. Kavgalı. Karanlık, Sessiz.  Camın kenarına oturdu Mustafa. Dokunulmayı, canlanmayı bekledi, susayan bir çiçek misali. – Anne beni bırakma, N’olur! Dedi. Geç kalma! -Geleceğim oğlum, Hatice Hanım Teyzelerin temizliğini bitirip yine aynı saatte geleceğim söz. Uslu dur tamam mı? -Uf, tamam. -Gelirken bana...