ey!hazan saçlı yar sen aklıma düşünce sarar beni gri renkli akşamlar ard arda devrilir şarap dolu bardaklar aralıksız tüter küf dolu sigaralar çalar gramofondan kürdili hicazkar şarkılar (…)
Tam uykuya dalmıştım ki, yatağından fırlayan, kardeşim kalkıp gece lambasını yaktı.Etrafı aydınlatan kırmızı ışık gözlerimi kamaştırmıştı. Elimi alnıma koyup bakabildiğimde,karşımdaki dolabın yanında buldum onu. Kulağını duvara yaslamıştı ve hiç kıpırdamadan, nesöylediklerini dinliyordu. Bir süre sonra bana doğru dönüp “Bak konuşuyorlar işte.” dedi.“Hem de heykel konuşuyor!”Onu kafasına taktığını biliyordum. Haksızda sayılmazdı....
Bir şarkı olacak dudaklarımdaSevgilim bebeğim yeşil gözlerinBir yemin bir duâ adaklarımdaGözlerin gözlerin yeşil gözlerin Hani o bakışın ceylanlar gibiHani o ölümsüz zamanlar gibiHani her derdimi o anlar gibiGözlerin gözlerin yeşil gözlerin Bir şiir gibisin yüreğimde senAkan gözyaşımı gelipte silsenÖlürüm ben sana bir kere gül senGözlerin gözlerin yeşil gözlerin O Denizin...
Plaja giderken yanıma fazla eşya almayı sevmiyorum. Plaj havlumu saplı pazar poşetinin içerisine koyup sallaya sallaya plaja doğru yürüdüm. Plaja geldiğimde üzerimdeki yarım kollu tişörtü çıkarıp rastgele katlayarak havlunun yanına sıkıştırdım. Fermuarlı minik bir deri kılıfın çerisindeki ev anahtarlarını da poşetin içerisine zula ettikten sonra poşetin saplarını güzelce düğümleyip espadrillerin...
Ünlü Fransız romancı Andre Gide İsviçre’ye gelir, taksiden indiğinde, şoför, “Endişelenmeyin, burada cinayet, kavga ve hırsızlık yoktur, ülkemiz huzurlu bir ülkedir.”, deyince, Gide şöyle yanıtlar: “Biliyorum… Onun için buranın edebiyatı da yoktur.” Edebiyat, büyük oranda toplumun veya bireyin yaşadığı kaos ve sıkıntılardan beslenir. 20. Yüzyılın ilk yarısı edebiyatımızın en renkli,...
“İnsanlar başaklara benzer, içleri boşken başları havadadır, doldukça eğilirler.” “Dünyanın en büyük cezaevi, cahil insanın kafasının içidir!” “Başkalarının bilgisiyle bilgin olsak bile, ancak kendi aklımızla akıllı olabiliriz.” “Bir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder; çünkü her yerde olmak hiçbir yerde olmamaktır.” “İnsan her yerde hep o insandır ve bir insanın özünde...