Etiket: HİKAYE

Kapana kısıldığım bu derme çatma köy evinde, kendimi sorgulamaktayım. Ne olmuş, nasıl olmuşsa kendimi hiç ait olmadığım bu alemde bulmuş, hızla yaklaşan sonumu beklemekteyim. Gerçi büyük şanın insana tez ölüm getireceğini fark etmişsem de tüm bu ünü bir kenara bırakmayı bir türlü beceremedim. Güç beni adeta ele geçirdi. Belimde taşıdığım...

Yetmişli yılların başıydı. Dokuz, on yaşlarındaydım. Henüz ilkokul üçüncü sınıfa devam ediyordum. Çocuk olduğuma bakmayın, tarlaya girdim mi canavar gibi tütün kırardım. Yani büyüklerim öyle söylerdi. “Şuna bak, elleri bile görünmüyor maşallah.” diye beni gaza getirirlerdi. O yıl büyük ablamız yeni evlenmişti. Onların tarlasında tütün kırıyorduk. Herkes mutluydu. Gelecekten umutluyduk....

Lavaboya baktım. Bir tarafta çay taneleri, bir tarafta balık kılçıkları, diğer tarafta soğan kabukları. Neler yenmiş böyle, neler içilmiş? Kalabalıklardı herhalde; yoksa lavabo böyle dolu olur muydu? Dışarıda çöpçü, çöpleri karıştırıyor. Ellerinde eldiven, kafasında poşetten uyduruk bir şapka, diz kısmından yırtılmış bir pantolon, yanları delik bir ayakkabı. Yokluyor eliyle çöp...

Acının dördüncü beşinci altıncı yedinci sekizinci dokuzuncusu gününde hastalığın başladığı günkü gibi hafif öksürük baş ağrısı ara ara devam ederken aile fertlerinden birisi ani değişimlerle zaman zaman hastaneye acil servise kaldırmak zorunda kalıyorduk .Evet zaman zaman acil durumlar olurken bende günlük tedavimi elinden geldikçe yapmaya çalışıyordum en sonunda aile fertlerinden...

Acının üçüncü gününde ağrı sızı kuru öksürükle eklem ağrıları gözlerimi açınca günlük ilaçlarımı kullanmak için yarım bardak çay bir kaşık reçel ile birlikte yaparken sağlık il müdürlüğünden arayan değerli sağlık çalışanlarımızın ilaçlarını kullanıyor musunuz? İlaçlarınızı düzenli kulanın kimseyle  temasta bulunmayın  diğer taraftan da aile hekimimiz arayıp bizimle ilgili durumu öğrenmeye çalışıyordu....