Alma verme dengesi
dünyaya açılan kapı sağımız solumuz iyilik ve kötülük
hepsini bir kavram toplayıp bir kapta topladım.
İyilikler çokça hep kendimizden vermek vermek vermek kusursuzca dünyaya iyilik yapmak bütün kapılarda herkese sunmak.
Karşılık beklemeden sonsuzca verme dengesinde kaybolmak kaybolurken
unutmak başkalarına iyilik yaparak değerli olmak dünyayı kurtaran bireylerdik.
Unuttuk kendimizi dünyadan almayı alma dengesinde sarsıldık savrulduk bize öğretilen iyilikti kendimize vermeyi unuttuk.
Yapılan iyilikler sunulan kapılar hepsi bir gün eve dönmek kendimize iyilik yapmayı öğrenmek öğrenirken öğretmeyi başkalarını vazgeçmek başkalarından önce ben
Öğretmen içeride bütün içinde bulunan bireylere gıdım gıdım kendine kendimize hayata dönerek önce ben ben varım kendimize iyilik yapmayı hatırlamak açılan pencereden doğan güneşle.
İçimizde kendimizde var olan içlenmeyi içinden kendimize sunulan güneşi seyretmek seyrederken hissetmek var oluşun içinde
Dünyada yapılan iyiliklere bende varım önce iyilikler bana kendime ve herkese dağıtılan güneşi içinden herkes kendi bulacak herkes öğretmendi
Melekler yeryüzünde koşarken bütün kötülükler karanlıkta yok olmuştu kötülük yoktu karanlığın içinde güneş açınca iyilikler ve kötülükler kardeşti sağım solum ve ben
Beynime ektiğim fasulye taneleri tohumlar içimde iyilik kötülük sağım solum dünyayı saran buğulu düşlerin hepsini güneşe ısmarladım önce ben değerliyim.
Bütün bireylerde içimizdeki bene sevgilerimle herkesin benine içindeki ben olma yolumuzda yeni yılda sevgiler musmutlu bir yıl olsun.
Hepinizin ve kendimin yeni yılını kutluyorum bolluk bereket zenginlik sevgi bütün dünyayı fasulyenin tohumuyla önce düşüncelerimizi düşlerimizi hayallerimizle yaratılan düşlerde gerçek olsun gözlerimizden dünyaya taşsın
Sevgiyle olsun
Neşe Poyraz