Cengizhan Ünlütürk Tablosu

Kendime pembe bi rüya yaşatırım sandım Yıllarca koştum çalışıp cabaladım dur dum Hesabım tutmadı dertler geldi beni buldu Yıllarca ben kendimi kendim kandırmış oldum Hiç bir zaman pembe rüyalarım gerçek olmadı Dertler gitmedi onları yenip bitiremedim Tüm umutlarım bitti kararıp soldum durdum Yıllarca ben kendimi kendim kandırmış oldum İsterdim sevdiklerimde...

Yazarlar: Kolektif Günsu Özkarar Betül Fırat Asya Nur Şener Filiz Ergün İnci Yılmaz Şimşek Nigar Kaya Şenay Tek Mustafa Aydınlı Ali Yurtseven Yılmaz Taşdelen Hakan Dinçay Halide Halid Hale Aşkın Tutku Batmaz Evşen Hiçdurmaz Sezgin Mehmet Demirel Pınar Hiçdurmaz Kayıran Editör: Asya Nur Şener Derleyen: Betül Fırat Tasarımcı: Demet Gök...

“ŞIIR KANATLI KUŞLARIM” kitabından. Yağmurlar yağıyor bak yine Rüzgarların savurduğu yaprakların arasında kaybolmuş umutlarımın üstüne. Islanıyor sevdalar, sırılsıklam… Bense seyrediyorum camdan sessiz, sensiz. Karşımda çarşaf gibi masmavi deniz ve elimde kahvem, uzaklara dalmış gözlerim… Yoksun tabi yine sen, her zamanki gibi. Yalnızlık eşlik ediyor yudumladığım acı kahveme. Denizin bittiği yere...

Bir şey unutmadın mı? Halil Çelik … Prangalar vurdun hayallerime umutlarıma Hapsettin beni gecenin zifiri karanlığına Düşlerim olurdun bana bir zamanlar Yıkıp gidenken bir şey unutmadın mı Yalnızlığa bırakırken öldürdün beni Sensizliğimle unuttum benliğimi Ölüm nedirki sensizlik ölüm zaten Bırakıp giderken bir şey unutmadın mı Hayvanlar asla bırakmaz sevdiğini İnsan...

Vicdan diyorum vicdan! İnsanlığın sınıfta kaldığı vicdan Hep var gibi görünüp, aslında yok olan Büyüklerin yüreklerinde hayat bulamayan Terazilerin ölçemediği, benlik davasında Narsist düşüncelerin kimliklerinde olmayan vicdan Ah be hayat! İnsanlık hep çocuk kalsaydı Çocuklar hep gülseydi Ne güzel olurdu! Sevdalar çicek açar, Semada uçan kuşlar, Ummanların derinliğindeki balıklar Doğanın...

S – anki kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor inan ki, A – nlatsam inanmazsın belki de, N – eden bilmiyorum ama tek düşündüğüm sensin, A – şk mı bu yoksa öylesine bir şey miydi…? S – özler şiir gibi birikiyor tam şuramda, E – siyor sevda yeli birden denk gelince...