BOŞ VER GİTSİN

Arada bir gözlerim ıslanır

Sen hiç aldırma

Sanma ki ağlıyorum

Kurnası bozuk

Çeşme gibi akar

Güneşli havada

Hem güneş vardır

Hemde çisi çisi yağmur yağar

İşte benim gözlerimde

Güneşli havada

Yağan yağmur gibi

Kendi kendine ağlar

Sen ağlıyor sanma

Bazen yaşlar fazla geliyor

İşte o zaman akıyor

Göz yaşlarım

Benim salak gözlerim

Kendince beni kandırıyor

Hani beni duygusal diye

Tanıtacak sana

O yüzden kendi kendine

Yaşlar boşanıyor gözlerimden

Sen aldırma gözlerime

Yalan kandırır bazen

Sebepsiz yere

Yaşları damlatır

Ya boşver gitsin işte

Sanane ağlarsa ağlar

Boş ver gitsin

Gözlerime bakıp ta aldanma

Gözlerimin ağladığını sanma

Gözlerim den düşer öyle damla damla

Kendi kendine boğulur yaşlara

Yaşlı gözlerle bakar etrafa

Bakma sen ağlayan göz yaşlarıma

Ağlar Kendi kendine arada

Küser bazen arada banada

Ağlama desemde yaşlara

Beni hiç dinlenmez

Sesime kulak vermez

Beni zaten hiç dinlemez

Ağlamaktan baz geçmez

Boş ver gitsin

Durmadan cilesin

Kendi kendini yesin

Aksın dursun

Şair olmasa

Şiir olmaz

Şiir olmasa

Şarkı olmaz

Şiir yazmaya çalışan

Şiir yazdığını sanan

Kendi kendini kandıran

Hayalci şair Metin Özdoğan