Bireysel Avuntular Dünyası

Ali Rıza MALKOÇ

Türbedar kendisi, ölümlü bir can,

Türbede oturmuş, ölüyü bekler

Kendi yaşamına bir katkısı yok,

Ne de o fâninin, ömrüne ekler

Benzer çelişkiler, benzer zıtlıklar

Sarmış çevremizi olumsuzluklar

Aklıyla çözemez, bir mânâ yükler

Elekle su taşır, boşa emekler

Gelişi dileksiz, gidişi meçhul

Çileyi doldurur, zorunlu her kul

Başına geleni görür de makul;

Hatayı, günahı şeytana yükler 

İnsanoğlu, insan doğdu ve yarım

Gerekiyor belki, yeni bir sürüm

Gerisine nasıl yapayım yorum?

Arayıştan yorgun, yüreğim tekler

Hakkı – hakikati ezip geçerek;

Adalet, kemalât olmasa gerek

Çıkmamış canlara kefen biçerek,

Suçlu üretir de kendini paklar

Gururu, kibiri, özgüveni tam
Yeniliğe asla ayırmaz zaman
Ağustos böceği, çalarsa keman
Kışın yiyeceği, kimden araklar?

Umut, sevgi, huzur; şarta bağlıdır
Tutarlı, kararlı olma çağıdır
Birlik, coşku, eylem; son durağıdır
“Üretirsen varsın”, diyor böcekler

Bursa/Samsun; 04.11.2025