Yine bir maden çöktü Aldı insanların ömrünü Evlerin bacası acı tüttü Kaç tane ev acıyla çöktü Hep gördüler kara altını Zaten mezardı yaşadığı Siyahtı aldığı paraları Damlayan teri simsiyahtı Adı maden işçisi Nasırlıydı hep elleri İnsanlık doluydu içi Kömürdü akıttığı terleri Yerin altından çıkardın hep karaltın Maden oldu senin mezarın...
San ki her sabah Yeniden Doğan güreş Her akşam Aynı renkte batan… Senki anlatılmaz Bir dilde kendine yer bulan… Sen ki Papatyalardan en güzeli Belki papatyalar da Sen gibi kokmaz dı Çiçekler soluk kalır Toprak desen, suya muhtaç Sen sen Toprağıma yağmur olsan. Emrah ELİTAŞ
Bir düğünde tanıştıkHavadan sudan konuştukGelinle damada bakarakAynı hayali kurmuştuk.Hatırlar mısın Önce bakışlarımız buluştuSonra ellerimiz tutuştuİki gönül arasındaDuygulardan bir köprü oluştuHatırlar mısın Sana hatıra bir kolye almıştımİçine resimlerimizi yapıştırmıştımEllerimle boynu takmıştımGülerek yüzüme bakmıştınÖperek ayrılmıştın.Hala o kolyeyi saklar mısın Sen sahile çağırmıştınKoluma saat takmıştınBeni hatırla demiştinUnutmamamı istemiştinNe oldu o sevgiye o ilgiyeFeryat...