BİR ŞAİR ÖLÜNCE…

BİR ŞAİR ÖLÜNCE…

Yazan: Ali Rıza Navruz

^^
“Bir şair ölünce, ölünce mi ah”
Kırılır bu arzın kolu kanadı.
Melekler yas tutar ona her sabah;
Güllerin bülbüle, sürmez inadı.

“Bir şair ölünce, ölünce mi ah”
Kucaklaşır bulutlarla uçurtmam.
Şairden silinir, var ise günah;
Durur zaman devinimi tastamam.

“Bir şair ölünce, ölünce mi ah”
Bir isimsiz mezar taşı dik durur.
Sonrasında artık, makamlar segah;
Hep hüzne bürünür dünyada sürûr.

“Bir şair ölünce, ölünce mi ah”
Bil ki sevda yolu kapanır kardan.
Ey ki dönen devran, olma sen iflah;
Turnaları, göçürdün ya diyardan.

“Bir şair ölünce, ölünce mi ah”
Çoban dağda kuzusuyla meleşir
Sarsılır aniden muhteşem bargah
Telde bestelerin, notası üşür.

“Bir şair ölünce, ölünce mi ah”
Yüce dağ yıkılır, ova sislenir.
Bu yurdun ninesi ağıt yakar kah;
Osman dayı bir şiire yaslanır.

“Bir şair ölünce, ölünce mi ah!”
Kirpik uçlarından dökülür şiir.
Bir şair ölürse mat olmaz mı şah?
Gökte bulut ağlar, toprakta kabir.