AZAPTA GEREKSİN HAYAT
CANA VURUR HANÇERİN
Mehmet Sakarya
…
Çaresizliği sonu sanma hayatın,,
Nelere gebedir bir sonraki gün..
Hergün bin kez öldüğünü sanır,,
Ölmediğini anlarsın umutlarının bir gün..
Acıları da susar zamanı gelince hayatın..
Sonsuz değildir zorlardan beslenen,,
Hayatın matem veren çileleri acıları..
Dağılır heder olur gün gelir aşılmaz güçleri..
Sonsuz bir hayatın yolcusu değiliz,,
Mutluluğu arayan gemideyiz sadece..
Arzu ettiği liman belki çok yakındır,,
Belkide hayallerin ötesinde/kimbilir..
Yokuşlarında yürüdük yorulduk bizar olduk,,
Bulamadık mutluluğu hayatın tozlu yollarında..
Çok sular geçti bu köprünün altından,,
Huzura yüzemedi ruhumuz çağlayanında..
Mutluluk çalmadı kapımızı bir türlü,,
Ömür bitti yol tükendi nefes tıkandı..
Hayat çoktan aldı alacağını geriye ne kaldı,,?
Kırık hayaller geçmişin yorgun bedelleri ancak..
Neler gördük şu hayatta neler neler,,
Gönül sazımız çalmadı hiç/bizim telimizden..
Çok yaralar aldı yüreğimiz hayat senden,,
Çareler tükendi bir bir ne gelir elden..
Bir bilet kes hayat peşin ödendi bedeli,,
Müşküle çıkıyor hep çizdiğin yolun seferi..
Bir durağın yok/son istasyon çoktan belli,,
Senin istediğin yerde duruyor şu ömür treni..
Şimdi suskunluğumu kullanırsın bilirim,,
Zevki sefanın dibine vurur edepsizlerin..
Ben sevemedim seni/bana yabancı dillerin,,
Azapta gereksin hayat/ cana vurur hançerin..
Ölmeden öldürdün şu güzelim insanlığı,,
Kalleşliktir senin gönlünün daimi hastalığı..
Ne hekim gerektir/nede yaraya tabip
Ya sen bana galipsin ya ben sana/NASİP..
Bırak artık elindeki gücü zorbalığı,,
Aldattıdığın yeter şu güzelim gönülleri..
Gönül gözü ile baktırmadın bir türlü,,
Azılı katilsin işte hayat/ öldürdün insanlığı..