VEDA

VEDA

Sevdagül Aykar Yıldız

…

Artık vakit geldi ben gider oldum
İlk aşkım sevdiğim nazım hoşça kal
Ne yalan dünyaya ne sana doydum
Boynu bükük kalan kuzum hoşça kal

Gördüğüm yerlerin böcek börtüsü
Derdimin ortağı sırrım örtüsü
Gözümün ışığı evimin süsü
Can oğlum gelinim kızım hoşça kal

Dost hısım akraba yedi kat yadlar
Tımarını yapıp bindiğim atlar
Ektiğim tarlalar biçtiğim otlar
Zemherim baharım güzüm hoşça kal

Ey dağlar ovalar gezdiğim yerler
Her türlü halini sezdiğim yerler
Bilmeden çiğneyip ezdiğim yerler
Çimenim çiçeğim yazım hoşça kal

Suyundan içtiğim yaşlı kurnalar
Türküler yaktığım güzel sunalar
Üstümüzden uçup giden turnalar
Kanaryam ördeğim kazım hoşça kal

Elime alınca mutlu olduğum
Çalıp çağırırken neşe dolduğum
Sarı tellerinde hayat bulduğum
Duvara astığım sazım hoşça kal

Çöken yanaklarım sararan yüzüm
Sönmeyen ışığım, uykusuz gözüm
Size de elveda, sohbetim sözüm
Doktorum, dermanım, sızım hoşça kal

Karacakız der ki yoktur ilacım
Arz dan çıktı, Arş’a yükseldi acım
Garip anam babam , kardeşim bacım
Ekmeğim, soğanım tuzum hoşça kal