“ŞIIR KANATLI KUŞLARIM” kitabından.
Yağmurlar yağıyor bak yine
Rüzgarların savurduğu yaprakların arasında
Islanıyor sevdalar, sırılsıklam…
Bense seyrediyorum camdan
sessiz, sensiz.
Karşımda çarşaf gibi
masmavi deniz
ve elimde kahvem,
uzaklara dalmış gözlerim…
Yoksun tabi yine sen,
her zamanki gibi.
Yalnızlık eşlik ediyor
yudumladığım acı kahveme.
Denizin bittiği yere
umutsuzca bakan gözlerim,
hayal kırıklıklarıyla dolu gözyaşlarım
yağmur bulutları misali
ha yağdı ha yağacak.
Yağmur bu kez inatçı
rüzgarı da almış yanına
Birlikte silip süpürecekler gibi
sonbaharda savrulan
yaprakların arasına saklanmış
kalp kırıklıklarını, ihanetleri,
kötülükleri
götürecekler çok uzaklara
bilinmeyen sonsuz yerlere
bir daha gelemesinler diye…
Eylül 2021
Muazzez Özcan
(Fotoğraf alıntı )