BİR GARİP HAYAT YOLCUSU

Umut hayata açılan kapısıdır

Ve son durağıdır fakirin,,

Beklemekle geçer ömrü..

Hayallerini geliştiren/

Acı bir tebessüm’müdür,,

Yarına açılan taze bir ışıkmıdır yoksa..?

Duygu dolu bir rüyanın pençesinde

Var olma savaşı veren güçlü bir cengaver gibidir

Belkide fakir kimbilir..

Yalan yanlış vaadlerin gölgesinde,,

Gerçekleri beklemekle geçer ömrü

Farkında değil..

Umut son durağıdır fakirin,,

Gönlünce zengin sayar kendini..

Mutludur peşinde koşarken kendince,,

Hayatın matem sokaklarında,,

Bilmeden yorulduğunu..

Gönül durağında taze bulutları bekler

Sanki gelecek bir gün..

Zengindir gönül sofrası kendince,,

Bol bol yer bitirir ne varsa sanki yedim..

Can çıkmayınca huy çıkmazmış/

Oda onun kötü alışkanlığı işte,,

Çokca hayal kurmak..

Vay be dünya/

Sen var oldukca kimselere yar etmezsin

Gönül yorgunluğunu garipten başka..

Köhne duyguların berrak suları dahi,,

Aykırı akar senin kuralında hayat..

Var ettiklerinin yaşama hakkını kendinde

Görenlerin mutluluk şarabısın,,

Tükenmez/lakin kadehinin dibi delik..

Umud son durağıdır fakirin/

Yol tükenir gibi olur bazen,,

Derin duyguların girdabında..

Uzakları temaşa eder,,

Ötelerin düşleride soğuktur hani,,

İsyan nöbettedir her an..

Döner bakar şöyle bir geriye,,

Neyim vardı dünyaya gelirken..?

İster direniş de hayata,,

İster zorların verdiği güç..

Çaresizliğin adıdır tükenişli bakışları,,

Ve içinde beslediği asil duruşa,,

Sessiz sitemleri..

Bana göre bir dünya yokmuş öylemi,,

Öylemi diyorsun kahpeliği ile övünen hayat ?

En büyük gaflettir be/gaflettir sana inanmak..

Umudu beklemeye bağladık şimdilik,,

Yarın ne rezilliğin perdesi aralanacak..?

Dokunma hayat bana/dokunma,,

Kaybolup gittin/

Peşinde koştuğumuz sırlarında,,

Asaletin yalan/mutluluğun sahte..

Çile rüzgârı ile birlikte,,

Dönüşü olmayan bir seyahat

Yolun sonu..

Bir köşe başında yada kuytularda,,

Yenik düşecek garip sükûta BELKİDE

Ve göçüp gidecek hayalleri ile BİRLİKTE,,

KİMBİLİR..?

Mahcup Sevdaların Şairi…

Mehmet Sakarya