GÜNDELİKÇİ

Seni

Gelmiş geçmiş tüm sevmelerin

Sahibesi ilan edeceğim,

Ama öncesinde

Getirmelisin şu kraterden

Fokur fokur bir mey,

En yakıcı türden.

Vezinsiz söyleyeceklerim de meze.

Dizelerden çelenkler sunacağım

Aklı elden kaçırarak!

Kalemin doğasına bırakıp emsalsizliğini

Gözüpek bir önder edasıyla

Neşe hıçkararak

Çıkaracağım aşkı düze.

Mutla kaderi, gülmeleri kutla

Gizleyesiye kalp atışlarını bir menfeze,

Yabana atılacak gibi değil gecelenişim;

Aylayan , parlayan güzelliğin.

Bu yüzden var mizacımda aşık olmak

Metrelerce karanlığa pervasız

Örük örük ışık olmak.

Gündelikçi şelalelerle,

Biriktirdiğim ıslaklıkları,

Azad etmeye en verimli saat bu bence.

Mutabık kalabilmek kavuşmalarla

Harflerin yansıması gibi aynada,

Ters düz edebilmek çokça, çocukça

Sendeleyen gökte ne varsa.

İşte o zaman

Bir çoban kavalı

Yetecek ikimize.

Yeltenecek mi gör bak bir daha asla

İniltiler nehri kahır dökmeye,

Ayrılık üzre.

Haydi vaat ver,

Itırlı saçlarını dola şiire;

Küstah heyulalardan ırarcasına,

Bir başkasıymışcasına ardı arkasına

Tak gidişsiz gelişlerini,

Sevinçlerin oltasına.

Kanat vura vura sonsuzluğa

Tempo tutalım safdillilikle

Birleşen soluklara.

YUSUF GÖKBAKAN