ESKİ MEVZULAR

Dostum,

İnan ki hepsi doğru…

Ve hepsini bilerek yaşadım.

Ama…

Ama hiç sanma ki, aldandım.

Ben,

Ben şu aşkın tuzağına zamanında, hep bilerek kandım.

Her bir yara, bir madalyadır şu yüreğe aldığım…

Çok fazla tecrübe yaşadım.

Ne usandım, ne de birine takıldım.

Kötü bir huy mu? Bilemem.

Bitti mi, biter bende…

İşte bu yüzden,

Asla geriye dönmedim.

Dönmem de…

Hem,

Hem şaibeli aşklardan, daha önce de çok tutuklandım.

Kirli aşklardansa,

Epey oldu, aklandım…

Şimdiyse…

Kahveye çalan sarı, kırmızı yapraklarım var benim…

Şu dinginliğimin altında yaşadıklarımı bir bilseler…

O yapraklarımın altında,

Neler var bende, neler…

Sırılsıklam olduğum, karada bir aşk yaşadım.

Sonradan fena çakıldığım, havada bir aşk yaşadım.

Vurgun yediğim derin bir aşk yaşadım.

Ardından ağladığım bir aşk yaşadım.

Kutsallığı biten bir aşk yaşadım.

Habersiz bir aşk yaşadım.

Bir ara, bir aşk yaşadım.

Arada bir, aşk yaşadım.

Yarada bir aşk yaşadım.

Boyumu aşan, büyük bir aşk yaşadım.

Aksi ispat edilene kadar masum bir aşk yaşadım.

Ayrılık mektubu aldığım bir aşk yaşadım.

Birçok şeyle itham edildiğim bir aşk yaşadım.

İçi dolu dolu, sonu boş bir aşk yaşadım.

Dehşetli yara aldığım müthiş bir aşk yaşadım.

Belkilerle bağlandığım aşklar,

Ardımdan kapıları aralık bırakılan ayrılıklar yaşadım.

Kimi komik, çocukça,

Kimiyse güzel birer gençlik hatasıydı.

Mühürledim hatalarımı, kaldırdım çatı arasına.

Tozlarını alsam da ara sıra,

Gülümseyip yaşananlar hatırına,

Bir daha aynı yerlerden asla geçemem.

“Geri gel! ” diye, el edenler,

“Dön! ” diye seslenenler oldu.

Kiminde olgun, kimindeyse çok gençtim.

Ama hepsine bıyık altından gülüp, geçtim.

Kötü bir huy mu? Bilemem.

Bitti mi, biter bende…

İşte bu yüzden,

Asla geriye dönmedim.

Dönmem de…

ALP ARSLAN

Çankaya – 04.08.2024