SEDEF KIZ Ramazan Aras … Sedef kız çıktı cama Bir elinde bez ,bir eli kolda Sildikçe camı ,silindi umutları Silkeledikçe bezi ,umutta silkelendi.. Sedef kızın ,hayalleri vardı Ana ,baba ,aile ,sevmek ,yaşamaktı.. Kaybedince ansızın ,hepsini. Bir başına ortada kaldı Gelmiyor nedense ,beyaz atlı prensi Bal kabağından arabası Camdan ayakkabısı Cam...

                  Aslında hepimiz Tanrı’nın cennetinden kovduğu çocuklarıydık. Tek farkımız günahlarımızın büyüklükleriydi. Tek ortak noktamızsa hepimiz günahlarımızın bedelini ödemek için dünya denilen kara parçasının kapısına terk edilmiş olmamızdı. Rastgele serpilmiş ruhlarımız rastgele et yığınlarının içinde can bulmuştu. Sonra buna da insan denmişti. Sahi nerde unutmuştuk ruhlarımızı?  Nerde bulmuştuk? Yeryüzüne terk...

” Benim için hep böyledir… Gündüz biriktirir, geceye dökerim içimi…” Acıyı anımsamak için anılara gerek yok… Acıların yerlisiyiz, burada doğduk burada büyüdük biz… Acılarımızda bizimle beraber büyüdü… Uzun bir süredir yarın ne olacak diye bir kaygı içerisinde yaşıyoruz… İnsanlar kendini motive edecek bir uğraş bulamayınca uyuyor… Sabah olunca yarın oluyor...

Her insan kalbini,ruhunu kıskıvrak sarmalayan bir tutkuya ipotekli… Yutamadığı,yutkunamadığı, yol bilmez,yokuş inmez, bilinmeyen,düşünülmeyen sindirilmeyen,söndürülmeyen dünya koğuşunun gaflet direğinde sallanmaya niyetli… Büyüsüne, rengine, ahengine, kokusuna bu yanış… Aslında yaralanmaya,yakalanmaya, bilhassa uğurlanmaya,hırpalanmaya öyle hazır ki ve öylesine istekli ki… “Bir yaprak düşmüş yüreğinin levhasından tek satır yazılmamış…” “İrkilmiş, titremiş, ayaklarının ucuna düşen...

“Göz Coğrafyası”na TANZİR /hatırlar mısın/ Ali Rıza Navruz ————- Kaçırsam gamzenden bakışlarımı, Bulurdu gözlerin hatırlar mısın? Yanağıma düşen gözyaşlarımı; Silerdi gözlerin hatırlar mısın? Maşukunu düşürmezdi mihnete. Ve hatta ki çekmez idi töhmete. Cennet nedir, bilmez iken Cennet’e; Salardı gözlerin hatırlar mısın? Bir fenerdi sanki ruhumda yanan. O bir kızıl kordu...

DİNİNE YANDIĞIMIN Bir hüzün şarkısıdır ,dillenenEzilmişliğin ,kahrolmuşluğun..Notalar ,KIRIK dökük sazlardaPerdeler biçare ,eşlik etmekteBoğaz’da ,düğüm düğüm hıçkırıklarGöz yerine yürek ağlamakta..Daralıyor ruh ,kıvranıyor umutGecenin koyu karanlığında..Ay ,yıldızlar ,benden çok uzaktaKARANLIK ,ruhumun en ücra noktasında..Derin nefes ,koyu duman ,sigaramdaDertleşiyorum ,ezik şarabımla..Boş ver lan !! ağla diyorumErkeklik kimin umurunda.Koy ver yaşları ,yanaklarınaDinine yandığımın ,olmayan...