BİZ DEVRİK CÜMLELERDİK
Ebubekir Civelek
…
Gençtik,
Biraz neşe, çokça hüzün,
Uçuk kaçıktık,
Biraz deliydik belki,
Zira ağız dolusu küfürler
Savururduk,
Hak edene,
Uğursuza,
Zalime….
Futbol oynarken,
Hele hele Fenerbahçe galipken,
Sarı lacivertti hayat,
Gülümsemeler masmavi…
Sevdalandık birine,
Delikanlıydık,
Söyleyemedik,
mahçuptuk zira,
Utandık….
Kimse bilmesin istedik,
Özlemekti belki,
Aşk
dedikleri,
Yüreğe çizilen imza,
Uçurumun kenarında
En güzel manzara…
Yıllar geçti,
Gönlümüzde halâ kar taneleri…
Yüzümüzde yılların ayak izleri…
Dedim ya
Biz devrik cümlelerdik.
Kimi yüklemimizi aldı,
Noktasız kaldık,
Mutlu sonlar olmadı bir daha…
Kimi özneyi öldürdü,
Sıfatlar yalnızken
Hep anlamsız değil mi?
Renklerimizi çaldılar.
Bir yanımız karanlık!
Bir yarım halâ çocuk…
Dizi kanar hayallerimin,
Bazan dalarım,
Sorarlar bana:
“Nereye bakıyorsun?”
Susarım!
Bilmezler ,
Ölen,
Öldürülen,
İnsanlığı aradığımı!