Yaraları Beraber Saracağız
Maraş da matemdeyim Hatay için ağlarım
Antep yasa bürüdü Kilis için çağlarım
Adıyaman da yandı tutuştu bendeki yürek
Osmaniye Malatya feryatta yardım gerek
Adananı halimi gördüm akar yaşlarım
Diyarbakır felç olmuş isyanda Kandaşlarım
Ağlarım Şanlıurfa’nın çektiği çilesine
Yine sardı acıyı kederi sinesine
Bir büyük felaket ki yaktı yüreğimizi
Depren vurdu ülkemi yıktı evlerimizi
Çöktü kara bulut gibi sarsıntı altı şubatta
Binler imdat istiyor her binada her katta
Deprem denen felaket on ili birden vurdu
Bedenler cansız çıktıkça kalanlar ağlıyordu
Yara bere içinde enkazdan kurtulanlar
Saatler duruyordu sızlıyorken vicdanlar
Kurtarılan yurttaşlar hasta hanede yatıyor
Baba kızını kaybetmiş hala elin tutuyor
Otuz bir bin can gitti doksa binde yaralı
Yok mu bir çözümü yok mudur başka kuralı
Deprem yeryüzünü vurdu tekrar vuruyor
İllerde ilçelerde binalar yıkılıyor
Ayaz vurdu yürekleri bedenleri titretti
Bu acıyı gören gözler yaşama isyan etti
Çileleri gören göz feryatla imdat ister
Binalar bir bir çöktü alt da kaldı cesetler
Yarıldı kara toprak Beşik gibi sallandı
Enkaz altında canlar bir umuda bağlandı
Kulakları yırtıyordu o imdat çığlıkları
Hep boşa çıkıyordu kurtarma çabaları
Bilek gücüyle kalkmaz ağır beton yığınlar
İlk gün de ne kepçesi geldi nede vinçler var
Betonları tırnakla yırtıyorlar şüphesiz
Altında imdat diye bekleyenler çaresiz
Yurdumun her yöresi yardım için seferber
Toplanan yardımları bölgeye gönderdiler
İmdat feryatlarını duyuyor sağ kulaklar
Yardım için yoktu kepçeler vinçleri yoklar
Yürekleri dağlıyordu enkazlar da haykıran
Duyan yoktu bunları yoktu yardıma varan
Gün geçtikçe artıyor enkazda can verenler
Sokakları yırtıyor ambulansta sirenler
Bütün Hasta hanelere yaralılar taşındı
On tane ilimizde bir kıyamet yaşandı
Enkazların başında umutlu beklenirken
İsyankâr ruhla haykırdı feryatlar yükselirken
Gönüllü iş başında yok yetkili diyenler
Enkazların başında çaresiz bekleyenler
Hasarlıdır girilmez dendi binlerce binaya
Sağ kalanlar muhtaçtı ekmeğe aşa suya
Sağ kalanlar soğukta donuyordu titriyordu
Battaniye barınak tuvalet istiyordu
Yol çökmüş liman yanmış felçtir hava alanı
Sabır taşmış yürek yanmış kim dinler ki yalanı
Ülkemin insanları el ele tutuştular
Neler varsa verdiler yardımına koştular
Yurdumun her yerinden biz yollara döküldük
Bitkiniz perişanız yıkıldık hep yıkıldık
Bu acı unutulmaz yasını tutacağız
Yaraları milletçe beraber saracağız
Yusuf Değirmenci 3
Kayıt Tarihi : 13.2.2023 0