Yangın Yeri Yüreğim kitap tanıtımı

Yangın Yeri Yüreğim kitap tanıtımı
Ali Rıza Navruz
…
Fuzulî ne dedi:
“Işk imiş her ne var Âlem’de ilm bir kîl ü kâl imiş ancak!” Çok mu abartılı bu söz sizce ha? Bence değil dostlar! Aşkı dar anlamda düşünmezsek bu sözde bir hikmetin olduğunu analarız derim.

Geçmişte; var olan aşk aranmış! Bu gün de aranıyor, yarın da aranacak muhakkak ki… Bulamayan gafiller olacaktır mutlaka. Bulanlarsa Yunus diliyle şöyle haykıracaktır eminim: “Kovanım yağma olsun” Çünkü gerçek bal bulunmuştur artık

Aşk en çok da Leyla ile Mecnun şahsında dillendirilir bilindiği gibi. Bu aşkın hikayesini ta beşiğimizdeyken duyarız ninnileşmiş haliyle. Bu aşk sadece hikaye olarak da kalmaz, şairlerin dizelerinde şiir olur her dem… Leyla biraz suskundur, utangaçtır! Fakat Mecnun bir “Leylaaaa” dedi mi, arz yerinden oynar bilirim ki…

“Sadede gel” mi diyorsunuz. tamam geldim işte kızmaca yok! Bu gün sizlere MAHİR bir şairimizden/ustamızdan, MAHİRANE YAZILMIŞ bir Leyla şiiri paylaşmak istedim. Yorumlarınızı da bekliyorum elbet!..

L E Y L A
———
Gün aştı tepeleri,
Bugün de mukadder yaşamak.
Selam getirmez gurbet kuşları
İkiye bölünür ortasından
Elimi attığım her dal.
Bazan gerçeksin Leyla;
Bazan masal.

Zemzemi koynunda çöller
Oyalı mendil gibi saklar..
İlk bereketi olsa
Dudaklarında sabahın,
Yalnız neye yarar?
Ey çatma kaşlı!
Ey topuğu ak!
Doludizgin geçse içimden
Sevdanın atlıları
Ey yeşermez toprak!
Yıllar yılı kucak açtım,
Diken verdin gül yerine.
Cümleden aziz bildim seni
Vurgunum, Kabe yeşili,
Kar kuyusu gözlerine.

Sen ki, pınarlar kadar gür
Dudağımı ıslatan su.
Sen ki, öğle vakti gözlerimde
Gündüz uykusu.

Çirkin görünsün varsın
Yarasaya güneş.
Kıskansın Ülker yıldızını
Karanlıkta boğulan ay,
Mihnetine can kurban..
Bir yanardağım Leyla,
Başımdan çıkar duman.
Kanım deli akar.
Kırk katar yüklenmiş
Yüreğimde sevda var.
En bakir duygular benim;
Ölüme soyunan pervane,
Kulağı halkalı kölenim.

Ömür kısa hasret uzun..
Bu mevsim bende kışla.
Seni sevdim diye Leyla,
Tüm sevgilere perhiz tuttum.
İşte Zülfikar, işte boynum;
Ya kes, ya bağışla.
(Mahir Sürmelibey)