#StrumaKaranlıktaBirNinni Zülfü Livaneli’nin Seranad Kitabında da hüzünle bahsedilen Struma Gemisini anlatan ” Struma” kitabını listeme almış ama okumamak için de direniyordum . Biliyorum ki insana yapılan (hatta tüm canlılara) insanlık dışı tutum ve davranışlar gerçekten canımı yakmakta vicdanımı kanatmakta. Bu nedenle kitabı belki uzun bir zaman okumayacaktım. Ancak epey bir süredir kapağını bile açmadan beklettiğim kitabı Ortadoğu’daki bu zalim hareketlerin sürdüğü şu zamanda okumayı uygun gördüm. Kitabı, başladığım gün, bitirdim. Elden bırakmak mümkün değil. İnsanın insana yaptığı zulüm anlaşılır gibi değil. Malum İkinci Dünya Savaşı sırasındaki bir kıyımı… İnsan dünyada neyi paylaşamıyor , ya da yaşama hakkını hangi yetki ve kararla bir insandan, mezhepten, ırktan alabiliyor, bu gücü nereden buluyor, anlamış değilim. Bir zamanlar Ermenilerin Türklere yaptığı, günümüzde ise aynı kıyımı geçmişte kendisine uygulanan Yahudilerin şimdi müslümanlara uygulaması yine anlamsız, yine uygunsuz, zalim ve vahşice. Kabul edilebilir değil. Kitap, Savaşta kaçmaya canlarını kurtarmaya, nefeslerini sürdürmeye çalışan insanları anlatırken, 12 Eylül 1980 ihtilalinde yapılan işkenceleri ve bu işkenceden nasibini almış kitap kahramanının yollarını kesiştiriyor. Okurken inanın duygusal olarak çok zorlandım. Tüm kötülükler son bulsun sevgi dolu bir dünya olsun istiyor ve bunun özlemini çekiyorum. Dünya büyük, herkese, her canlıya yer var, diyorum.
Gülten TÜRKEL