Ressam Halis Tuncay resmi

HATIR YIKAN İLE BARIŞMAK OLMAZ Allah’ın verdiği cana kıyanlaAçık göz geçinip halkı soyanlaİnsan gururunu hiçe sayanlaHatır yıkan ile barışmak olmaz. Kurt evcil değildir, sürüyü gütmezMantıksız insana akıl kar etmezBir ömür her şeyi bilmeye yetmezAkıl ermiyorsa karışmak olmaz. Eğriyi doğruyu ayırt etmedenDoğru düşünmeye emek vermedenÇaba göstermeden güç sarf etmedenUmut dallarına erişmek...

Yedi düvelin birleşik kahpe elivurup düşürselerde nazlı bedenini.Kara toprağın bağrına, kalan tek kolunla diktin, ay yıldızlı kızıl kefenini. Kaldırdı bir nefer onuTuttu kalan son güç ileHayal sandığı görüntüEllerinde bayraklaştı. Kocatepedeki çığlık öyle bir yankılandı ki;Tüm Anadoluyu dolaşıp,Ta… Akdenize ulaştı Şimdi siperdedir MrhmetGeceye perdedir MehmetKocatepe sırtlarındaÇağrılan yerdedir Mehmet. ”Ordular ilk hedefiniz,...

Unuttum Sanıyorsun…!Ana yağan hasret yağmurunda özledim diye dert yanıyorsun,Gözlerimden tane tane bağrı sineme kanlı yaşlar akıtıyorsun,Cehennem azabı yokluğunun harıyla an be an yandırıyorsun, Yangın yerine çevirdiğin acılar diyarı yüreğime sitemler ediyorsun,Çökünce üzerine zifiri karanlığın örtüsü beni aradığını söylüyorsun,Düğün bayram içinde günümü gün ediyorum sanıyorsun, Söylediğin sözler gurbet bildiğin ömrüme hazin...

VAKİT SON DEM… Ey benim sol yanımın bitmek bilmeyen azabı,Artık seni şarkılarda şiirlerde aramayacağım,Kimseninde bendeki seni görmesine müsade etmeyeceğim,Belki zor olacak ama gözlerime haps edeceğim süretini, Bu geceden itibaren ölüm gibi susacağım o bendeki sana,Çünkü biliyorum gittiğin gibi gelmek isteseydin bana,Daha önce gezmediğin vede adını dahi bilmediğin,Yabancısı olduğun bütün sokaklar...

YOK KİMSECİK Gezdim Tarsus köylerini,Köy boşalmış,yok kimsecik.Sordum halka hallerini,Köy boşalmış,yok kimsecik. Üç beç yaşlı karı koca,Bir cami var, bir de hoca,Evlerde tütmüyor baca,Köy boşalmış, yok kimsecik. Ahırlarda yok bir inek,Köyde kalmış, kara sinek,Desem de köylere dönek,Köy boşalmış, yok kimsecik, Nedir dedim, buna sebep?Zor bir hayat, bıkmışlar hep,Ekmiş, dikmiş ama boş...

Çıkınca çarşıya ve de pazara,Yangın yeri gördüğümüz manzara,İnsan mal taşıyor, gibi mezara, Omuzunda bir yük, hâli perişan,Yüreğinde acı, dili perişan. Dokunsan feryadı duyulur arşa,Hayat çok pahalı, diyor; gel yaşa,Sanki bir cephede, girmiş savaşa, Omuzunda bir yük, hâli perişan,Yüreğinde acı, dili perişan. Kiminin korkudan, tutulmuş dili,İki laf etmeye, yoktur mecâli,Yolunu şaşırmış,...