1922 yazında, İzmir’in yakınlarındaki Gültepe köyü, düşman işgali altında zorlu bir yaşam mücadelesi veriyordu. Savaşın getirdiği acılar arasında, köylüler umutlarını kaybetmemek için büyük bir azimle hayata tutunmaya çalışıyordu. Her sabah güneş doğarken, köyün dağlarından yankılanan tırpan sesleri, insanların tarlalarındaki çalışmalarıyla birleşiyor; karanlık günlere inat, neşeli bir atmosfer oluşturuyordu. Köydeki gençler...
Her şeye kadirdir o yüce Kerim, Kendini bir sultan Süleyman sanma. Deme ki her şeye hüküm ederim, Kendini bir sultan Süleyman sanma. Gönüldedir bağın gönülde gülsen, Suya düşer aksin aldanma görsen, İstersen bin yılda yaşamda sürsen, Kendini bir sultan Süleyman sanma. Aklın ve zekân vermesin gurur, Aynada suretin karşında durur,...
UNUTTUM SANIYORSUN…! – Osman Dastan Ana yağan hasret yağmurunda özledim diye dert yanıyorsun,Gözlerimden tane tane bağrı sineme kanlı yaşlar akıtıyorsun,Cehennem azabı yokluğunun harıyla an be an yandırıyorsun, Yangın yerine çevirdiğin acılar diyarı yüreğime sitemler ediyorsun,Çökünce üzerine zifiri karanlığın örtüsü beni aradığını söylüyorsun,Düğün bayram içinde günümü gün ediyorum sanıyorsun, Söylediğin sözler...
KARANLIK BİR GECEYDİ 12 EYLÜL 1980 SEVİM KORKMAZ DİNÇ 214 SAYFA Yaşamak ölmeyi öğrenmekti belki de… Zeynep, Neslihan, Leyla, Mehmet ve o kapkaranlık, uzunnn gece. 12 Eylül 1980 Adım adım felakete sürüklenen bir toplum. Paramparça olan hayatlar, yıkılan hayaller. Harcanmış bir gençlik. Zamanın silemeyeceği yıkımlar. Umutları, yaşamları, aşkları yok edilen...
Bu ilk yıkılışım değil ey kalbim Bilmem kaç yangın gördü Kaç mevsim ağladı gözlerim Kal ayakta kal, bari sen gitme yüreğim Tek özlem var… Tek bakış, tek bekleyiş.. Saçları siyah, gözleri ela tek hasret Acılı bir çok gönül kesiği düşüncelerim Kal ayakta kal, bari sen gitme yüreğim Sevmeyi bıraktım bu...