Ah gençlik diyemediğim Giydiğim kefeni gelinlik sandığım Çaresizlik içinde boyun büktüğüm Elalem ne der’in yazdığı alın yazıma Anamın ve babamın attığı imza Kaderime razı geldiğim Evliliği evcilik sandığım Ağlamanın ve sızlanmanın Fayda etmediği Bu kapıdan geri, ölün girer dedikleri Gitsin de, geri gelmesin dediğim Ama yarası hiç kapanmayacak Çocukluğumu benden...
Sana olan duygularım bambaşka Yanına yaklaşıyorum Göz göze geliyorum Soğuk duş yapmış gibi oluyorum Açılamıyorum. Dilim tutuluyor Dudaklarım kuruyor Yangınlar yüreğimde Fırtınalar esiyor içimde Tutkularım coşkun sele dönüşmüş Başımdan ter boşanıyor seni görünce Beni ateşler sarıyor yüzüme gülünce Kırılacağından Darılacağından korkuyorum Zehir içer gibi yutkunuyorum hislerimi Gizliyorum duygularımı Frenliyorum arzularımı....
Dilimin Döndüğünce!! Anlatılanlara Yasal Cevap Hakkım!! Sen, Bana mı söyledin?? Bana anlatanın, Söylediğine göre, İşte; Bu ilgisiz, asılsız ve uydurma iade-i itibara, Benim cevabım: Ben, Annemi de, kız kardeşimi de, Bastırmadım.. Benim annem de, kız kardeşim de donuna işemedi.. Çünkü; Bastırma ile ilgili işeme söz konusu, Olmadı, olamaz da.. Böyle...
Bırak şu peşimi bırak ne olur,Çok eski mazide,kaldı aşkımız,Gençlikte olanlar,orada kalır,Çok eski mazide,kaldı aşkımız. Terkedipte giden,sen değilmiydin,Bana yalvarsada şimdi gözlerin,Ben ki sana neden döneyim niçin?Çok eski mazide,kaldı aşkımız. Terkedip giderken,demiştin unut,Ben tuttum sözümü,biraz sende tut,Ağlama,sızlama,yok artık umut,Çok eski mazide,kaldı aşkımız. Sevdim seni hemde,gayet çok sevdim,Yıllarca kendime,unutma dedim,Kalmadı umudum ve sonra...
Olmadı Senden EvvelimSeninle nefes almak aşkı ölünceye değin seninle yaşamaktır emelimSenin gönül dağında bir ömür delicesine esip duracak bir deli yelimYılın dört mevsimi yalnızca senin gönül bağını basacaktır sevgi selimİnan ki benim hayatım sana aşkımla başladı olmadı senden evvelimEy güzel zarif kadın ömrümce senden başkasına değmeyecektir elimBir ömür adını vuracaktır...
BENİMSE ‘BİR İHTİMÂL HÂLİM’(*) VAR: ‘YOKTAN’ DEĞİL ‘YOK İKEN’ ‘HİÇ(LİK)TEN’; ‘KÜN EMR’İ(YÖNERGESİ-YÖNERGELER KÜMESİ/DİZİSİ)’ İLE KÜL EY YÂR…! ‘Öyle bir illet ki bu içimdeki; Ah, bile bile çekerim! Anlatamam hiç kimselere de tek lâf, Yaprak dökerim! Bir ihtimâl hâlim; Yak ki o kül olsun sebebim!’ Benimse ‘bir ihtimâl hâlim’ var: ‘Yoktan’...