KÖYÜNDEN ETTİLER

Acılar bitmiyorsa Susalım mı be usta..? Susalım mı !! Feryatlar zamana pus olmuşsa..? Sessizliğin müşkülünde Lâl olmuş dile düşen sözler.. Bir sesi olmalı yalnızlığın Avaz avaz yırtılırcasına.. Bir feryadı olmalı hislerin sözlere Beni hatırla demeli zaman zaman.. Bir duruşu olmalı zamanın saatlere Durun biraz aceleniz nedir diye.. Acılar bitmiyorsa Yıkalım...

Hayatı paylaşmak Sevgiyi hisettirmek Duyguları dile getirmek Göz pınarlarını silmek Acıya ortak olmak Bir umuttu yaşamak  Muaviye boyamaktı gökyüzünü Sağnak yağmurun ardından çıkan Gökkuşağı idi hayat Paylaşmaktı gönülden yüreğe Sesini duyabilmekti yaşamak Bir umuttu yaşama sevinci hayat Tükenmek değildi vazgeçmekse asla Sevmekti yalansız rivayetsiz Dürüst olmaktı doğru olan Adam gibi...

Elli altmış yıl önce Şahinkaya bölgesindeki Yörük damlarında yaşayan aileler, inek koyun ya da keçi gibi sağmal hayvanlar beslerler, mevsimine göre bu hayvanları sağınırlardı. Hemen her ailede az çok “Ağartı” yani günümüzdeki deyimiyle süt ve süt ürünleri bulunurdu. Evlerde elektrik ve dolayısıyla buzdolabı olmadığı için, özellikle yaz aylarında bu yiyecekler...

Göreviniz gereği, şahsım üzerinde yapmış olduğunuz uzun süreli takip ve gözlem sonucunda anlaşılmaz bir kişiliğe sahip olduğum yargısına vardığınızı söylüyorsunuz. Vermiş olduğunuz kararda haksızlık yaptığınızı söyleyemem. Hakkımdaki düşünceleriniz den ötürü sizi yadırgamıyorum. En azından, güvensiz biri olduğumu ima etmemeniz sevindirdi beni. Evet, inkarı mümkün olmayan problemli bir kişiliğe sahibim. Elim...

SESSİZ HASTA KİTAP TANITIMI Gülzar Ahmedova “Ne annem ne kendim ne de o evsiz için ağlıyordum. Hepimiz için ağlıyordum. Her yerde çok fazla acı var ve biz, görmezden geliyoruz.” Kasım ayında ikinci kitap yorumu ile geldim. Havalar soğuk, ara sıra yağmur yağıyor, günlerde çok kısa böyle bir günde yazar @alex.michaelides...

Nasıl yüreğine alırdın diye soruyorlar….Gülümsüyorum !Beni bilenleri anlıyorum…Yaşımı , yaşamımı, acılarımı, hezeyan ve çilelerimi…İşte böyle diyorum.Bana bırakılanla yetiniyorum…Aşklar hep güldürmez ki..!Ayrılığı tadacaksın ki aşık olduğunu anlayacaksın…Ağlamayı bileceksin ki gülmek anlam kazansın..!Ve susan onca insan…Susmayın  konuşun, seveniniz yoksa sevginiz var…Az şey mi bu..?Gece çok idealdir bana mesela…Ben ve ruhum yan yana , yürek yüreğe kavga ederiz., aşk yaşarız umarsızca….Sevgilimle  el ele tutuşur, sahilde gezer , yosun kokusu çekerim  sigara yerine…Sonra gözlerine bakarak şarkılar söylerim, bir çay bahçesi loş ışığında….Şehrimin bütün anılarını sığdırırım o kısacık saatlere…Meğer zamanım hiç yokmuş kimselere ayıracak kendimden başka..!Yalnızım diyenlere hep şaşırırım….Sonra pencereden dışarıya bakıyorum, sokaklar diyorum, ne kadar da  boş… Fakat yüreğim bir o kadar dolu..!Düşünüyorum..!Onsuz  ay ne kadar sönük duruyor..!Dönüp dönüp sarıldığım  hayallerBakışlarındaki aşkı anlatıyor bana..!Ne yapıyorsun, kimi düşlüyorsun  demedim kendime hiç…Salıverdim duygularımı, Allah ne verdiyse vursun gönlümün teline diyerek…Ben, yalnızlığımın bitmez anılarıyla dertleşiyorum, tutunduğum yüreğim de…Şuursuzca  gelen ani hislerim dalgalandırıyor sakin hasretimi….Gel demiyorum sevgiliye asla, içimden geçse de…Gelmese de olur diyorum…Ben biliyorum ya sevdiğimi..!Onun mutlu olduğunu düşünürüm, onu görmesem de, gülümsediğini…Görmek te asla istemem özlemim biter hissiyle…Diyeceğim o ki..!Ben böyle çok çok mutluyum, yalnız değilim…O hep yanı başım da, tüm hücrelerimde  dolaşıyor…Kalbimiz de yaşadıktan sonra…Bu şehre biz el ele girmesek te olur…Aşk yaşasın doğduğu şehir de… 04 nisan 2022 Henüz Şair Dilaver Karagöz