Şiir

Sensin Ruhumun Sükûneti S – okakta bir sürü insan görüyorum ama sıradan geliyor hepsi bana, E – n tuhafı da cevabını bilemediğim sorular çıkıyor karşıma biliyor musun bakınca sana, N – edir bu aşk mı yoksa ben mi öyle sanıyorum, S – en de sokakta ki o insanlar gibisin söyle...

YULARSIZ EŞEK Yularsız eşek gibisin Her çayıra dalıyorsun Cehennemin en dibisin Yetim hakkı çalıyorsun Her yere uzanır kolun Bilmem nere gider yolun Belli değil sağın solun Her telden de çalıyorsun Seni adam sanır duyan Bitmedi mi tatlı rüyan Bir kere de erken uyan Her zaman geç kalıyorsun Haktan kaçma gel...

BEN ‘MASUM’UM V’ALLAHİ   Ne ben ‘Dias/Jüpiter/Zeus’um, ne de sen ‘Juno/Hera’! Ne sen ‘İnanna/İştar’sın, ne de ben ‘Ea/Enki’! ‘Yağmurlu’, Yok yok! ‘Parçalı bulutlu’ -Mu neydi, Şimdi tam da anımsayamadım doğrusu!? Ama bir akşamdı, Bu kesin; İçmişiz ki; -Yalan değil doğru!- ‘Çakır keyif’ mod’unda, Belki de birazcık sarhoştuk, hepsi bu…! Bundan...

Bezdirdi Beni   Sevda girdabında boğuluyorum Sensiz paramparça dağılıyorum Hasretin yakıyor kavruluyorum Sensizlik canımdan bezdirdi beni Hüsranı yaşadım bir kez gülmedim Ben halimi kimseye bildirmedim Gelirsin diyerek yâri bekledim Dönmedi hasrete ezdirdi beni Sen yoksun kurtulmaz beladan başım Akıttım kalmadı gözümde yaşım Ne bir dert ortağı nede yoldaşım Olmadı gölgemle...

Koca şehirde yabancıyım ben bu gece Sisler içinde yürüyorum yavaş ve sessizce Sirenler eşliğinde dilimde bir şarkı hece hece Şimdi koca şehirde yabancıyım ben bu gece Belki deliyim,belki divane, öylesine avare Derdim nedir bilir misiniz? Var mı ki çare Dönüşü varmı bu yolun, haber edin o yâre Bilsin, koca şehirde...

Gül bahçemde açan gonca gülümsün Güldükce gönlüme gülen yüzümsün, Dilimden düşmeyen nağme sözümsün Gülmeyen bahtımın gülen yüzüsün. Lale sümbül menekşeler ekeyim Hüdaya el açıp sensin dileğim, Ölürüm yoluna gel de geleyim Hasret yollarımın özlem gülüsün. Gide gide yollar bitmek bilmiyor Ne yapsam da sensiz yüzüm gülmüyor, Akar çeşmi gözler dinmek...

DEVRİMİN ÇOCUKLARI … Acı ,ebemizdir bizim.. Kalaylı taslarda yıkanır ,başımız Eski bir bıçaktır, göbeğimizi kesen Yamalı kundaklardır sarıldığımız.. Ninniler, her dilde ,dolar kulağımıza Kürtçe ,Türkçe ,Zazaca ,Lazca.. Kahır memelerden ,süt içeriz. Aç annemizin ,kahır memesinden.. İsli odaların ,tezek kokusudur kolonyamız.. Ayağı kırık beşikte sallanırız.. Ağlarız ,daha yarını görmeden. Ağlarız ,içtiğimiz...

ÜZÜLME   Üzülme ! Yalnız değilim. Yüreği yavan insanlardan geçince, kuşlar yoldaşım oldu. Hem canım da sıkılmıyor artık. “Yere düşen her yaprağın hazin bir hikayesi varmış” diyorlar. Senin kadar güzel masal anlatamasalarda, vakıt geçiyor işte. Gündüzler kısa burada, tek sıkıntım uzun gecelerde. Bıraz da soğuk ve ayaz var, bilirsin sevmem...

D Ü Ş E H A Y A L E Al basma yakışmış tende güzele Güzel yüz çevirme döndüm gazele, Şu alemi gezsek senle el ele Dalsak senin ile düşe hayale. Karalar bağlama ak göğse beyaz Seviyorum seni aha şura yaz, Sensiz şu dünyada alamam bir haz Gezsek cihanı biz...

ANNEMİ GÖRÜYORUM   Annemi görüyorum her yalnız kaldığımda Hepte kışları oluyor bu . Minik ayaklarım karlara bata çıka gelmiş okuldan, Odanın ortasında çamaşır yuğuyor anam. Oturma odamız, yemek odamız, misafir odamız … Hepsi aynı oda ya, neyse. Simsiyah perçemi görünüyor tülbendinin arasından. Annemi görüyorum her güçsüz hissettiğimde Hep puslu havalarda...

PEŞİMDE Peşimde hayallerimin belli belirsiz gölgesi Ay şavkında loş değil, bozuluyor dengesi Umutlar bir bir soluyor, susuz çiçekler misali Dökülen her bir yaprak , işte o anın belgesi İçimde sessiz sedasız deli bir rüzgar, hafiften Fırtınalar kopar mı bilmem, áfáki bir de keyiften Bulanık bir sis bulutu ile gözler görmez...