Hikaye

(HAYRETTİN) — Az EFe, Hadi kalk artık oğlum! — Anne, çok uykum var. Bırak biraz daha uyuyayım. Dün gece çok geç yattım. — O bar senin bu pavyon benim sabaha kadar dolaşırsan olacağı bu. — Dalga geçme anne ya. — Dalga geçerim tabi. Ege kırsalında bir Yörük damında yaşıyoruz oğlum....

Ey dostlar ! Bu hikayeyi dinleyiniz. Hakikatte o bizim bu günkü halimizdir . Bundan evvelki bir zamanda bir padişah vardı. O hem din dünya hem de saltanatına malikti. Padişah bir gün hususi adamları ile av için hayvana binmiş , giderken. Ana caddede bir halayık gördü, o halayığın kölesi oldu .Can...

Sisli bir sonbahar günüydü. Dışarıda kötü adamlar tarafından kırbaçlanan atların kişneyişi, çan seslerine karışmıştı. Melankolik bir serenad edasıyla kalbim en ağır yüklerini taşıyordu. Gündüz vakti, karanlık zemheri bir görüntü yaratmıştı. Bir ses geldi uzaktan, içimi bir ürperti sardı, içime çektiğim sisli hava beni sarsıyor gibiydi. Yanık kokusu geliyordu arka mahalleden;...

Halide HALİD Araştırmacı yazar                    Yıllarca ev sahibine kusursuzca hizmet eden tahta kapı  gün gelmiş eskimiş ve bayağa yıpranmış. Bunu farkeden ev sahibi onu kırarak yerine demir kapı takmış. Gel zaman git zaman, demir kapı paslanmış. Ev sahibi onu temizleyip, yeniden boyamış. Tahta kapı ise fırlatıldığı köşeden demir kapıya gülerek böyle...

Salgından bu yana yılın büyük bir bölümünü çocukluğumun geçtiği topraklarda geçiriyorum. Elli yıl öncesine kadar buralarda yaşardım. Çam ormanlarıyla kaplı bu bölgede koyunlarımı kuzularımı otlatır, mevsimine göre gündüz veya gece avlarına çıkardım. Yürüyüşlerim sırasında hep ormanların içerisinden geçen patikaları kullanırdım. Tıpkı bir ülkenin karayolları ağı gibi, ormanların içerisinde de bir...

Ali Rıza Navruz “Buralar çok değerlenecek, bakın görürsünüz!” Barutu, namlunun ucundan doldurulan yivsiz bir piştovun olacak elinde var ya, çekip horozunu sonra pıtırcığa vurduracaksın, görecek o zaman hanyayı Konya’yı şu bizim Serdar… Tutma beni be Hamza Dayı… Biz burada, salkım söğüt altında Rumeli türkülerini masaya yatırıp sallamaya çalışırken; Serdar kalkmış...

Ayşe Ninem bin sekiz yüzlerin sonlarında bir Osmanlı olarak dünyaya gelmişti. Ben onu ilk hatırladığım yıllarda yarım asırdan fazla bir ömrü geride bırakmıştı. Ama hala kendi çağının lisanıyla konuşur, kendi çağının kadınları gibi giyinir, kendi çağının kadınlarının kullandıkları yöntemleri kullanırdı. Mesela ertesi günü ekmek yapacağında akşamdan derince bir tepsinin içerisine...

Doksanlı yıllardı. Karadenizli bir aileye damat olmuştum. Ama bu Karadenizli aile Karadeniz’de değil de İstanbul Yakacık’ta yaşıyordu. Yakacık İstanbul’un en yüksek bölgelerinden birisiydi. Ve de en yeşil. Güzel içimli sularıyla ünlüydü. Tarihi Ayazma çeşmesinden başlayarak doğuya doğru uzanan sokağa Şeker Suyu Sokağı deniliyordu. Bu sokak üzerindeki pek çok istasyonda akaryakıt...

Altmışlı yıllardı. Çocuktuk. Gördes kırsalındaki evimizde yaşıyorduk. Kırsalda yaşamanın en büyük zorluklarından birisi de yalnızlıktı. Bazen günlerce aile üyelerinden başka insan görmezdik. Çocukluk arkadaşlarımız, eğer varsa kendi kardeşlerimiz olurdu. Hal böyle olunca herhangi bir nedenle evimize gelen insanları büyük bir ilgiyle karşılardık. Aile büyüklerimiz misafirlerle sohbet ederken, biz çocuklarda acaba...

Yeni yetme delikanlı olduğumuz yıllarda yaz aylarını ailem ile birlikte geçirirdim. Evimiz köyün uzağındaydı. Ama bazen köyün yakınındaki tarlalara tırpan ile ekin biçmeye, bazen patoz ile harman dövmeye, bazen de tütün kırmaya giderdik. Köy demek bakkal dükkânı demekti. Madem köyün yakınına gelmiştik kendimize bir güzellik yapabilirdik. Köy bakkalında bulabileceğimiz en...

Yazılarım silindi. Ben de mi hata bilgisayarda mı bilemiyorum. Ne önemi var, diyemiyorum; dünya kadar bilgi düşüncelerim aktarmak istediklerim ruhumun derinliklerinden derin sezgilerimin yol gösterici yol haritası gibi, yazılarımı yazmak için günlerce beklediğim anlarda üstelik emek verdiğim her harfine her tümcesine anlam yüklediğim emek verdiğim yazılarımı koruyamam benim hatamdı elektrik kesintisi...