Yine bir maden çöktü Aldı insanların ömrünü Evlerin bacası acı tüttü Kaç tane ev acıyla çöktü Hep gördüler kara altını Zaten mezardı yaşadığı Siyahtı aldığı paraları Damlayan teri simsiyahtı Adı maden işçisi Nasırlıydı hep elleri İnsanlık doluydu içi Kömürdü akıttığı terleri Yerin altından çıkardın hep karaltın Maden oldu senin mezarın...
. Gök mavi yer yeşil olsun Kainat huzurla dolsun İnsanlar her zaman gülsün Kuşlar kelebekler uçsun .. Başaklar bire on versin Mutluluk dünyayı sarsın Kötülük göz yaşı dursun Tomurcuk çiçekler açsın . Bahar gelsin güller açsın Neşeyle kelebek uçsun Günümüz hep iyi geçsin Çocuklar gülücük saçsın . Gerçek olsun...
An ,sererken perde perde hatıraları Tininde sunni bir sancı Tellendirip tütünü Bağrımın çırasından iki türkü tüttürdüm Meze ederken hayalini yanık bir türküye Gökyüzü karartmış yüzünü *** Beni hep bu gafil geceler kandırıyor Kaçırmak üzere aklımı yıldızlar çeliyor Eyvah Yine bir yıldız kuyruk salladı, göz kırptı sonra Bu kez buna aldanmam...
NE AŞK KALDI NE MUHABBET Bozuk numunelerden örnekler ala alaKıymete değer bir söz ne de özümüz kaldıHak yolunu terk edip yanlışta kala kalaOcakta pişen ne aş ne de közümüz kaldı Maskeli haydutlarla arkadaşlık ederekAklımızla değil de nefsimizle bilerekİşi gücü bırakıp doğrusu bu diyerekYanımızda ne bir dost ne de arkadaş kaldı...
#okudumbitti #AlexMichaelides #hiddet #alıntı #kitapyorum “Birini çocuk olarak gördüğünüzde artık ona nefret duyamazsınız. Şefkat duygunuz kabarır.” Yazar Alex. Michaelides’ in kalemi ile ilk olarak “Sessiz Hasta” kitabı sayesinde tanışdım ve şimdi yazarın “Hiddet” eserinin yorumu ile geldim. Yazarın diğer eserleri gibi “Hiddet” kitabında da gizem ve gerilim dolu olaylardan bahsediliyor....