“Yolun Sonunda Kendimizi Bulmak: İçsel Dönüşüm ve Bilgelik” Yolun sonunun nereye çıkacağını bilemeyiz. Önemli olan yola devam edebilmektir. Her dönemeçte insan biraz daha yorulur. Yorgun adımların durağına ulaşır… Hayatın iniş çıkışları yoldaki izleri taşır. Asıl yolculuk sonsuzluğun ardında gizlidir! Yıldızlarla dolu gökyüzü, sonsuzluğa açılan bir kapı gibi parlıyordu. Yolun sonu,...
Neler neler yazıyorsun Veli misin sen Alparslan Boşa toprak kazıyorsun Deli misin sen Alparslan Faydası yok ağlamanın Dere gibi çağlamanın Bizim eski bağlamanın Teli misin sen Alparslan Yine gevşedi yayların Aklı havada bayların Akan suların çayların Seli misin sen Alparslan Alparslan dolu mu kesen Yok mu artık kısa kesen Dağlarda...
Öğrencilerinin kafasını boş, gereksiz, yararsız bilgilerle doldurmak hususunda biz edebiyat öğretmenlerinin vebali büyük. Kendi devrinde bile bilinmeyen, okunmayan, bizim de okumadığımız şairleri, sanatçıları, onların üçüncü sınıf eserlerini öğrencilerimize öğretmeye, ezberletmeye çalışıyoruz. Bunda sınavların öğrencinin hayatında çok önemli bir yere sahip olmasının payı büyük. Çok uzak bile olsa sınavda çıkma ihtimalini...
Sizin yüreğiniz ,ne renk?” Hayat sevmekle başlar…Kendini, etrafındakileri ve yaşamın kendisini. Dokunduğun yere renk kattığın kadar varsın aslında. İçindeki mutluluğu başkasına aktarabildiğin kadar… Mesela sevebilir misin? “İnsanları din, dil, mezhep, memleket ayrımı yapmadan özgürce. İsimlere, yaşadığı coğrafyaya çok da takılmadan “Yüreğinin renginde”