Etiket: şiir

Zifiri karanlıkta kalmış yüreğim. Her yerde cesetler. Kaç kişi öldü içimde, Kaç kişiyi öldürdüm bedenimde?  Duyduklarım kiminle alakalı bilmem, Gördüklerim benimle kesin. Kollarımda kaybedilen ruhlar… Neredeyim nerede kaybolmuştum ben? Kendimi kurtaramam sanki, Kimi çağırsam sahte kime bağırsam gölge.  Her gözyaşının farklı hikayesi vardı yüzümde.  Ağlayan sadece gözler değildi,  Yürek de...

Şiirlerimi yorumlayan ve Messengerden bazı kelimelerin karşılığı yok, çok üzgünüm yazan, yabancı dostlarımın düşündürdüğü , kendimi sorgulama şekli; Bence biz, bizi tanımıyoruz… İlk baştan söylemek istiyorum, bana milliyetçi diyebilirsiniz, eğer vatanını sevmek, başkasının malına göz dikmemek, doğruyum çalışkanım demek gibi algılıyorsanız eğer milliyetçiliği….. Bana sosyalist de diyebilirsiniz; eğer paylaşımcı iseniz,...

Bir gün “seni anlıyorum” diyecekler, Neyi, nasıl hissettiğini bilmeden, Senin ne yaşadığını nereden bilsinler, “He” deyip geç sen onlara. *** İnsan insanı nasıl anlar ki, Ya da anlayabilir mi acaba? Gülün yaprağına dokunmuş bir ele Aynı gülün dikenini, Nasıl anlatabilirsin ki? *** Susamış bir insana, Bir damla suya hasret kalana,...

“Hüzün ki en çok yakışandır âşıklara, yandık yakıldık ama hüzünden yana asla yakınmadık. – Şems-i Tebrizi “ *** “Hüzün ki en çok yakışandır bize belki de en çok anladığımız!” ( Hilmi Yavuz -Toplu Şiirler) *** “Hüzün ki en ziyade yakışandır bize.. Hüzün; Sabahların kokusuna karışan bir pişmanlığın terennümüdür bazan ve...

Gözleri mavi olurmuş meleklerin. Kavradı nabzım bu gerçeği, Maruzatımı dize dize anlattığımda Gök sündüse dayayıp hülyalı başımı. Kaybettiği derinlikleri yeniden keşfeden bir kumral sumru, Bir yunus gibi okyanuslarda Çatı katlarında aydınlık duasıyla eriyen Bu çağın yitik dervişi gibi; Kalemi maviyle sulayan Bereket menbaı gözleri gibi bir meleğin Sevinç kuşanan aykırı...

Hayal gemisinin kaptanı  Kimse tanımaz metin Özdoğan  Şiir doludur deryası  Şiirlerdir hayal gemisinin rotası  *** Gezer hayal denizinde  Şiir doludur seyir defterinde  Dalgalar şiir getirir gemisine  Rüzgarlar şarkı söyler birlikte  *** Yazdıkları hayalimi gerçek mi bilinmez  Kalemi hiç yalan yazmaz Hayali bitmez tükenmez  Yazdıkları şiir mi bilinmez  *** Dolaşır hayalinle...

Muhammet Baran ASLAN 1999 senesinde Şanlıurfa’da dünyaya geldi. Bekâr olan yazar ilk ve orta öğrenimimi memleketimde tamamladı. 2023 yılında Hacettepe Üniversitesi Tarih Bölümünden şeref talebesi derecesiyle mezun oldu. Şuan Anadolu Üniversitesi Radyo ve Televizyon Programcılığı ile Erzurum Üniversitesi Yeni Medya ve Gazetecilik bölümlerinde tahsil görmekte. Ayrıca Şanlıurfa – Birecik’te ücretli öğretmenlik...

Kirpiklerin yarıyor anemon renklerini, Yerle bir kelebeklerin alacası. Tekil bir bağdaşımdan çok daha ötesi, O fütursuz gamzelerin. Yeterlidir bir gülüş bazen Muhteşem ötesi olmasına, Lambadan çıkmış bir kentin. Bir inci, Masal alemine dönüştürüverir bir rıhtımı. İzzet katar yanık yüreğine, Aykırı düş kırlangıcının, Terapist bir bakış… nazenin… *** Tertibi yanıltmasın seni...

 Karanlıkta kaybolmuş dize ormanı, Her yaprakta bir şiir çığlığı,  Fısıldar rüzgarla kaybolan anı,  Gizlenir mısralarda kırık ağıtı. *** Adımlarım arasında yankılanır,  Çatlamış dalların hüzünlü sesi,  Her köşede bir şairin anısı,  Saklar orman, kaybolmuş hecesi. *** Gölgelerde dolaşır eski düşler,  Tutunur sararmış yapraklara,  Yitik dize ormanında düşler,  Her adımda yankılanır ruhlara....

Sürgünün sürgünümüz oldu ey Pîr!Senden öğrendik ayaklara kapanmayı biz.Af dilemeyi affa layık olmasak da.Mazlumların öyle azaldı kidünya sürgünü sen yokken.Vuslatları şehadetle Yaratana. Aynalar kör bu devirde, sağır bu devir iyiliğe, ihsana.Lambalar doğruysa ne olmuş?!Efendilerini doğurur oldu can analar, kutsal kadınlar!Leylâlar, Sunalar öyle susuz, sevgisiz.Sevgilinin gönlünü taklit için uçan kuşlar var...

Olası taş mezar. Sevmenin iskeleti. Jaluzili pencerenden görülmekte açık seçik, Ziftli sandal yolculuğu sonsuzluğa. Eflatun balkonundan gülüşün eşlik edecek Billur bakışlı bir şairin son mısralarına. Açılır bir kapı elbet kapanırken diğeri Benden önce kapı kaçar karanlığın on ikisine. Siyah pantolonlu çocuklar bakar kapı aralığından Yamaları umut dikili . Yırtıklarımı gizlercesine....