YAKMA BİZİ Kemal DOĞANAY Cehennemde yanan ateş, Yakma bizi ne olursun. Kötü yolda giden kardeş, Yakma bizi ne olursun. Cennet’inde güller açar Şeytan gören uzak kaçar Bazen kullar kalır naçar, Yakma bizi ne olursun. Abdest alır Namaz kılar Aşık Yunus diken yolar Gözlerine yaşlar dolar, Yakma bizi ne olursun....
Umuda koşuyoruz. Kurtuluşun hedefine koşuyoruz… Ama umutlar hep yarım kalıyor. Ya da koşu bandımız erken sona eriyor. Başaracak mıyız? Bilmiyorum ki… Bildiğim umutlarım acı ve mustarip tahribin kaderi… Yine de kötü kadere pes edip durmayacağım. Kitap bahçelerine tohum atacağım ki arkamda umutlar yeşillensin. Yeşillenen sevgi kitaplardaki umutlar… Umutlar… Başımda dağılmayan...
Şarkımda türkümde ruhumda sensin Hece hece yazdım seni kalbime Dünümde günümde anımda sensin Hece hece yazdım seni kalbime . Yüreğim seninle atar nazlı can Bakışların verir bana heyecan Düşlerim durmadan inanki her an Hece hece yazdım seni kalbime. Vurgunum delice vugunum sana Yüreğim haykırır sen anlasana Aşkından divane ben yana...
Türk evladı Türk çocuğu İlim ile karıl bence Giy üşürsün giy kocuğu Düşün harıl harıl bence *** Hem kışları hem yazları Haktan bu mu niyazları Bırak artık yobazları Atatürk’e sarıl bence *** Kendini geliştir yer et Oku düşün oku üret Uzak olsun bizden meret Ayağa kalk diril bence *** Sanki...