ÇIPLAK GELİYORUZ

Dünyaya çıplak geliyoruz

Giderken çıplak gidiyoruz

Geldiğimizde beze sarılıyoruz

Giderken de beze sarılıyoruz

Sevindiriyoruz bizi sevenleri

Babamızı ve annemizi

Dostlarımızı bizi bekleyenleri

Akrabalar bekliyor bizi

Seviniyor lar dünya ya geldik diye

Sarıyorlar bizi beyaz beze

Hemde yavrum diye diye

Kundak diyorlar o beze

Öldüğümüzde sarıyorlar yine beze

Kefen diyorlar o beze

Oluyor dünyada son elbise

Elveda diyorsun sevenlerine

Sarıyorlar günah ve sevaplarimizla

Koyuyorlar dört kollu tabuta

Kimse gelmiyor yanında

Herşeyin kalıyor dünyada

Gidiyorsun gidip gelinmeyen yere

Paran ve evin yok o yerde

Şöhretin kalıyor geldiğin yerde

Herkes satılıyor bir kefene

Şair olmasa

Şiir olmaz

Şiir olmasa

Şarkı olmaz

Şiir yazmaya çalışan

Şiir yazdığını sanan

Kendi kendini kandıran

Hayalci şair Metin Özdoğan