BENİ HİSSEDEBİLDİNİZ Mİ?

Her müslüman sevinir gelince sultanlar sultanı, Neşe dolar evlerin içi sokakların her tarafı Sabrı öğretir bize bu ramazan ayı, Birlik beraberlik ayıdır ramazan ayı.   Çeşit çeşit lezzetler ile kurulur sofralar, Şen şakrak bir şekilde yapılır iftarlar, Tokmağa vurur davulcu sahur zamanları, Uyandırır biz Müslüman evlatlarını Sinem ŞAHİN

Vicdan duygularından yoksun toplumların vicdani değerleri sıfırlarken, ahlakı duygularını da yitirirler şu anki konumumuz bundan ibaret olduğunu düşünüyorum. Sokak ortalarında çocuklarının gözleri önünde annelerimiz katlediliyor duyan var mı, gören var mı, konuşan var mı? Maalesef yok. Çünkü yıllardan beri Kindar ve dindar nesiller yetiştireceğiz diye komşu komşusuna, arkadaş arkadaşına sevgi...

Küçük Ali ve annesi yıkık dökük bir gece kondu da kıt kanaat geçinip yaşıyorlardı. Ali o yağmurun şakır, şakır yağdığı gün ekmek almak için mahalle bakkalı Hasan abinin bakkalına gitmek zorundaydı. Çünkü iki gündür hasta yatan annesinin bunları yapabilecek takati yoktu. Komşuları Ayşe teyze durumu bildiğinden ve komşuluk bunu gerektirdiğinden...

“Keskin sirke küpüne zarar,Keskin kılıç canı, keskin dil, hüsnü zannı alır,Kes bir ferman, ısmarlama olsun,Yaş kesen, kuruya da düşmandır,Kısa kes, vaktimden çalma,Görgüsüz hükümdar olmuş, önce babasını kesmiş…” Evet! herkes,Keskin bir türküdür mırıldanıp yürüyor.Ayının kırk türküsü var,Kırkı da armut üstüne misali… Ortak parantezimiz, gönül tezimiz, sentezimiz,“kesmek-biçmek” mi olmalıydı dostlar? ! … Baltasını gömenler, bal tası...

Bizim çocukluğumuzda öyle “Ramazan geliyor ya da bayram geliyor çarşıdan baklavalık böreklik un alınacak” gibi şeyler olmazdı. Tarlamıza havran (Havrani) buğdayı eker, çay kenarındaki koca değirmende öğütür, un ile yapılan bütün yiyeceklerde kepekli havran buğdayı unu kullanırdık. Annem meldini yere serer, su değirmeninde öğütülmüş buğday ununu onun üzerinde elerdi. Eleğin...

Çöp bidonu üzerine oturmuş, ayran içiyordu. İçimden bir şeylerin koptuğunu hissettim. Bir anda geçti gözlerimin önünden geçmişim, çocuklarım, ülkem. Neden böyle olduk biz? Bu kadar kör, bu kadar cahil, bu kadar duyarsız bir millet miyiz? Utanarak sordum cocuğa; – Resmini çekebilir miyim? Simsiyah, güneş yanığı yüzü kayıtsız bir şekilde yüzüme...