BENİ BENLE BIRAKTI

BENİ BENLE BIRAKTI

Metin Özdoğan

Kara kaplı defterin sayfalarındayım
Beyaz hiç olmadım
Hep karalardayım
Kara bulut gibi dolaşırım

Ben yalnızlığı sevmiyorum
Yalnızlık beni seviyor
Benimle yalnız kalıp
Sessizce konuşmak istiyor

Hayat harcadı benide
Giden gençlik gelmiyor
Bahar kışa eriyor
Ömür uçup gidiyor

Yıllar aldı beni benden
Gençliğimi aldı bedenimden
Ak saçlar vardı sanki ezelden
Çıkamadım dert küpünden

Tuttuğum dal yapraksız dı
Sevdiğim vefasız çıktı
Beni benle bıraktı
Sebepsizce ayrıldı

Çisi çisi yağan yağmur gibi girdi gönlüme
Yuvasız kuşlar gibi yuva yaptı sevgisiyle
Aşkıyla perde çekti gözlerime
Adım vardı hep dilinde

Kuru yaprak gibi sararıp soldum
Hayat ağacında sallanıp duruyorum
Gece gündüz vuslata gidiyorum
Kuşlar gibi uçuyordum

Bebek gibi yavaş yavaş yürüyorum
Aynada kendimi taniyamiyorum
Yok bu ben değilim diyorum
Kendime kendimi inandıramıyorum

Şair olmasa
Şiir olmaz
Şiir olmasa
Şarkı olmaz

Şiir yazmaya çalışan
Şiir yazdığını sanan
Kendi kendini kandıran
Hayalci şair Metin Özdoğan

Metin Özdoğan
16/11/2022