ÖPMEK İSTERİM 

Bir tek seni sevdim sana tutuştum Hayallerde bile hep sana koştum Senin için yazdım çağladım taştım Bu gönül heybemi ben sana açtım. Hevesmi ki bilmem aşkın ateşi Akıl sır erdirmem bende bu işi Gönül tutuşunca parlar güneşi Bu gönül heybemi ben sana açtım. Nehir idi sevgim göl oldu sana Aşkı’mı...

Şafaklar tutuşuyor Gözlerimdeki coğrafyalarda canim babam halk ve sanat savası Hayat damla damla Her attığım adımda Bir şeyleri tetikliyor Yılmaz bana anlamadım bu hayati sanirim. Hayat devirim getirmemize karşı Konuşsam baharlar Dökülecek belki Sussam yağmurlar ve sonda bir gün umutlarımıza kızıl güneş doğacak Babam Yılmaz Belli ki bir ses değecek...

Acılar bitmiyorsa Susalım mı be usta..? Susalım mı !! Feryatlar zamana pus olmuşsa..? Sessizliğin müşkülünde Lâl olmuş dile düşen sözler.. Bir sesi olmalı yalnızlığın Avaz avaz yırtılırcasına.. Bir feryadı olmalı hislerin sözlere Beni hatırla demeli zaman zaman.. Bir duruşu olmalı zamanın saatlere Durun biraz aceleniz nedir diye.. Acılar bitmiyorsa Yıkalım...

Yel saçlarımı dağıtmada Hüzünlü uykusunda ağaçlar Gölgelerinin ağırlığı sularda Dereler çağıl çağıl Üşür serin düşlerde gönül Bir ezgi çağıldar yürek pınarımdan Kederli türküler dökülür yüreğime Rüzgar gibi gelip geçti Güzel başlayan masal bitti Titreyen bir fenerim şimdi Durgun karanlıkta Çağıldayan, köpüren denize karşı Gümüşten yıldızlar titreşir Salardı karanlığa ışıklarını Ay...

İlk evladım, ilk mutluluğum Yüzük parmağımızda şimdi Ve yanı başında ilk gelin kızım Muhteşem bakışlar birbirinize Sizin gülüşleriniz yüreğime Ve ben de çok mutluyum şimdi. O muhteşem müziğiniz çaldığında Evlat yeminini ilk kez duyduğumda, Göğsümün yere göğe sığmadığında Bağrımda hissettim evlat sevgisini Derken bir hayal gözlerimin önünde Senin yaşına aldı...

1 çay iki şeker biz eder1çay masada duruyor dumanı tüter üstünde denize karşı2 şeker atarız içine birde deniz havası biz eder gemlik sahiline karşı.Rüzgar eser inceden, incedenHafif uçuşur saçlarım sen tutarsın belimdenDenize karşı gemliye bakarızBir çay iki şekerBiz eder ey sevgili……… Yasemin BOZKURT, 2019