PAŞA GÖNLÜN BİLİR

İnsanlığın neredeyse tamamında yaratıcı konusu hep tartışmalı olmuştur. Varlığı/ Yokluğu sorgulanan en büyük tartışma olmayı da bizden sonra sürdürecektir. İnsan bedenini ayakta tutan , onun kimliğini belirlemek için en belirgin olan yanı da ruhudur . Günümüzde tartışma olmaktan çıkmış, Varlığını/ Yokluğunu avucunuza alamadığınız, kokusunu / tadını bilemediğiniz ama tartışmadınız ruhlar....

GÖNÜL BAHÇEMİN BAHARI Aldırmadan ana aşka kanat çırpan kelebeğim,Hasrette vurulan prangam amasız tek gerçeğim,Varım yokum tadım tuzum baharım yazım, Yüreğimin tek sahibi canım aşkım benim,Sonsuzluğuna yelken açtığım mutluluğum,Gül kokulum divanesi olduğum uğur böceğim, Yaşantımın her anına doğan güneşim ayım,Hayatımın değişmez anlamı yaşama sevincim,Dilime vurulan kilit gözümün nuru sevdiğim, Bakışına hasret...

Koca şehirde yabancıyım ben bu gece Sisler içinde yürüyorum yavaş ve sessizce Sirenler eşliğinde dilimde bir şarkı hece hece Şimdi koca şehirde yabancıyım ben bu gece Belki deliyim,belki divane, öylesine avare Derdim nedir bilir misiniz? Var mı ki çare Dönüşü varmı bu yolun, haber edin o yâre Bilsin, koca şehirde...

İKİ HİPNOZ BİR RÜYA Yusuf Gökbakan … Ah sen ne güzel şiirler yazdırtıyorsun bana! Nasıl da karizmatik duruyor elimde kalem, Sana, seni yazdığımda. Külüstür hayata zindelik Ömürlük badana. Filan feşmakanı uzak tutuyorum kendimden daima. Bende hazımsızlık sebebi, Döküntü nisbetinde alerjik Ne kadar his varsa metalik Kaç kalibre kurşunla vurursan vur...

AH SİHAM-I KAZA —————- Ali Rıza Navruz ^^ “Gökten nazire indi siham-ı kazasına Nef’i diliyle uğradı hakkın belasına” Edebiyatımızda lafını esirgemeyen bir şair grubu var mıdır diye sorsalar, derim ki: “Grup mudur bilemem ama değişik çağlarda yaşayan bu türden şairlerimiz vardır. Mesela; Rıza Tevfik, Şair Eşref, Ruhsati, Dertli, Nabi, Pir...

Gurbete ele düştüm sılam özümde Ağlayıp duruyor iki gözümde Gel diyorsun derman var mı dizimde Sessizliğe koştum kalbimi gülüm Aradım bir çıkış bulamadım ki Üzüldüm gönlünü alamadım ki Neredesin bilmem bilemedim ki Sessizliğe koştum kalbimi gülüm Bir seninle güldü yüzüm gülüyor Kalbimde yerini Tanrı biliyor Yokluğun bil artık canım soluyor...