KENDİ ÜZÜLSÜN

Bahar ve Berrin’e İtafen Mayıs Emekçilerin BayramıBizim Bayramımız Hepimizin Gülen gözlerin hep gülsün senin Adım adım yürüdün sanatın senin… ***Bu ülke bizim dedik yorulduk birlikte Haklardan yoksun kaldık el ele birlikte Umut her yıl bu mevsim aydınlık güneşle Yılmadık el ele sevinçlerimiz bizimle… ***Sanat bir memleketin damarlarında Sevgiyi büyüten sevgiyi anlatan canda...

Nelere baskın gelmedi ki, Seni düşünmenin hazzı Ne zaman unutmaya çalışsam, Elimde bir fotoğraf Masum bir bakışın sihirli coğrafyasında kaybolmuş gibi oluyorum. Sonra Hiç bitmeyen hasretler Sonu gelmeyen uzun yollar. El alem ne der diye tutulamayan eller, Verilemeyen çiçekler. Hatta utanç sayılan sevdiğini söyleyememeler Hepsi ömürden giden, Bir nasılsın’a muhtaç...

Geçen günkü yazımda bir edebiyatçının konferansından bahsetmek istedim. Ama hazretin konuşması daha bitmeden zaten salonu terk etmiştim. Edebiyatçı oldukça kötü bir yazar idi. Ve edebiyatı da kötü bir edebiyat idi. Konuştuğu edep güllük gülistanlık değil, kah iç karartacak kadar utandırıcı, kah yolunda gitmeyen bir dönekliğin tedirginliğine dönüşmekteydi… Bir kasabın fiyat...

Ali Rıza Navruz ^^ Kırılan dalın türküsünü yazmanın zorluğunu sizlere anlatmak için söz bulamazdım bir zamanlar. Bu türkünün adı şiirdi… Yazarının adı da şair! Derdim ki: Şair olunmaz be agaaaam, düşmeden şu yüreğe onca oruçsuz ateş! Nasıl bir laftır bu, dediğinizi duyuyorum sanki şu an… Bu da böyle bir laf...

Hayat ne kadar çok garip,İnsan bir tuhaf,bir tuhaf.Olmuyor aklına sahip,İnsan bir tuhaf,bir tuhaf. Hislerine aldanıyor,Kendini adam sanıyor,Hayal kurup inanıyor,İnsan bir tuhaf,bir tuhaf. Gerçeklerden kaçar ödlek,İstemez asla yüzleşmek,Kemik görse olur köpek,İnsan bir tuhaf,bir tuhaf, Kimisi var haktan yana,Kimisi var b…ktan yana,Kimiside çoktan yana,İnsan bir tuhaf,bir tuhaf. Ezilir ezildim demez,Zalim sever,zulmü görmez,Mazlumlara...

ZAMAN ‘SÜREYYA VAKTİ’ İMİŞ Ali Rıza Navruz … Bazı şairler vardır, adeta bir gölge kadar sessiz yaşarlar duygularını. Güneşe ve aya yüzlerini dönerek bir gölgenin peşinden giderler ve giderler. Duygularının girdabında günbatımlarını yakalamaktır arzuları. Bu atmosferde karanlıklara boyanmadan gri bulutları yakalamak arzusuyla teslim olurlar akşamların sessizliğine. O şairler için yazmak,...