Füruzan…

Her yaştan insana dokunan, kuşaklar arası bir yazar.

Tıpkı bir bilge gibi…

Toplumsal duyarlılığı yüksek, akla ve insanlığa inancını yitirmemiş, çağının sorunları için üzülen, kafa yoran gerçek bir aydın…

1972 yılında tüm tabuları yıkarak ilk defa katıldığı Sait Faik Hikaye Armağanı’nı kazanan ilk kadın yazar…

1975 yılında kazandığı Türk Dil Kurumu Ödülü, Amerika Birleşik Devletleri ve Almanya’dan aldığı kültür davetleri ve burslar ile Türk edebiyatına 1970’li yıllarının başından itibaren damgasını vuran edebiyat çınarlarımızdan…

Memet Fuat’ın deyişle “Füruzan Türk edebiyatı için büyük bir olay”…

Geçtiğimiz yıl şubat ayında sadece “Parasız Yatılı”yı, “47’liler”i okuyup unutamayanlar ya da Ankara sahnelerinde “Sevda Dolu Bir Yaz”ı izleyenler veya Yeşilçam’ın “Benim Sinemalarım” filmini ayrı bir köşeye koyanlar değil, edebiyat tutkunları olarak hepimiz çok üzüldük…

Nasıl üzülmeyelim ki?

Edebiyatımızın özgün ve üretken doksan bir yıllık çınarı Füruzan aramızdan ayrılmıştı…

Ruhu şad olsun.

Serhan Poyraz