Dostoyevski’nin İnsancıklar adlı kitabı üzerine notlar

Gülzar Ahmedova

…

“Ölümün ne gün ne de saat bildiğini düşünmek çok hüzünlü… Hiç yoktan ölüveriyor insan.”
“İyi işler ödülsüz kalmaz, iyilik yapanlar hep Tanrı’nın adaletinin tacını takar, er ya da geç.”

Dahi Rus yazarı F. M. Dostoyevski’nin “İnsancıklar” kitabını okuyup bitirdim. Yazarın daha önce kalemi ile “Suç ve Ceza” eseri sayesinde tanış olmuştum ama her zaman başka bir kitabını okuduğumda daha çok seviyorum yazarın kalemini, yazı tarzını. “İnsancıklar” kitabında bir sokakta karşılıklı dairelerde yaşayan Makar Devuşkin ile Varvara Alekseyevna’nın mektuplaşmaları yer alıyor. Makar Devuşkin o kadar da eğitimi olmayan yalnız bir insan, katip olarak çalışıyor, cüzi geliri var. Varenka eğitimli, öküz, çaresiz bir genç kızdır ve Makar Devuşkin kıza ara sıra maddi yardımda bulunuyor. Peki mektuplarda ne var. Bu mektuplarda aşk, her iki insanın maddi durumlarının zorlukları, şikayetleri, karşılaşdıkları insanların hayatları, davranışları, ilişkileri ve duygular, yüreklerden gelen sözler konuşuluyor.
Dahi yazar öyküsünde ucuz romanlar yazan yazarlarıda unutmadı. Sevgili kitap dostlarım F. M. Dostoyevski’nin “İnsancıklar” kitabını kesinlikle okumusunuz, eğer okumayan varsa o zaman tavsiye ederim. Kitapla, sevgi ve insanlıkla kalın kitap dostlarım.