İstanbul
Çok Bulutlu
25°C
İstanbul
25°C
Çok Bulutlu
Perşembe Az Bulutlu
27°C
Cuma Çok Bulutlu
23°C
Cumartesi Çok Bulutlu
20°C
Pazar Parçalı Bulutlu
21°C
enflasyonemeklilikötvdövizakpchpmhp
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
YILLAR
Her ne kadar….,
Çökertir gibi…..,
Geçiyorsa da;
Çevre tabiatımız ise;
Kalkan olmuş Ademe….,
Ölesiye bir…,
Mücahit âdetâ….!
Gayretle meyvesini…,
Vermeye;
Direniyor…..,
Hiç aman vermeden…!
Ömrü Hayatımın…;
Özeti Dostlarla…..,
Biraraya gelince….;
Allah inandırsın…;
Yeniden diriliyor…..,
Hatta yaşamım…;
Tazelelenyor, adeta…!
Dostları olması, insanın….;
Ne güzel….!
Yorumlar
Benzer Konular
İnsanın yolculuk yapması içinde bulunduğu anın, eylemin, durumun hallerinden gerek uzaklaşarak gerekse yakınlaşarak kendini bulabilmesi ivmesidir. İnsan bazen öyle bir hal alır ki kendini hep karanlığın yolculuğu içinde hisseder. oysaki kendine doğru yolculuk yaparsa karanlığın sonundaki aydınlığının olduğunu farkında olur. Karanlığın içindeki aydınlığın kendisini feraha vardığının hoşnutluğu ile mutlu hisseder...
BENİMSE ‘BİR İHTİMÂL HÂLİM’(*) VAR: ‘YOKTAN’ DEĞİL ‘YOK İKEN’ ‘HİÇ(LİK)TEN’; ‘KÜN EMR’İ(YÖNERGESİ-YÖNERGELER KÜMESİ/DİZİSİ)’ İLE KÜL EY YÂR…! ‘Öyle bir illet ki bu içimdeki; Ah, bile bile çekerim! Anlatamam hiç kimselere de tek lâf, Yaprak dökerim! Bir ihtimâl hâlim; Yak ki o kül olsun sebebim!’ Benimse ‘bir ihtimâl hâlim’ var: ‘Yoktan’...
RÜZGÂRLARIN TÜRKÜSÜ Ali Rıza Navruz ^^^^ Dudaklarda kısık ses, dualar göğe doğru, Bir yağmurun gölgesi nöbettedir şu günde. Bu sefere bir davet, bu cennete bir çağrı, Diz vurmaz mı Mehmedim bu coşkulu düğünde. Gözde tütse de birden, ana baba ve kardeş; Bu bir vatan sevgisi, bütün sevgilere eş! Onlar ki...
Kapandı yollarım sana gelemem Onulmaz derdime çare bulamam Akar gözyaşlarım gayrı silemem Asla sitem etmem hiçbir eleme Boynum kıldan ince yazan kaleme Aramıza çektin siyahtan perde Bıraktın arafta pusulam nerde Kurtar bu çileden fermanım verde Başlarda taç iken düştüm kademe Boynum kıldan ince yazan kaleme Varsın da olmasın dünyada vuslat...
Bize kısaca kendinizi tanıtır mısınız? Herkese Merhaba. İsmim Miraç Sinan Polat. İstanbul Ayvansaray Üniversitesi Tarih 3. Sınıf ve Psikoloji 1.sınıf öğrencisiyim. 21 yaşındayım. Tarih okumaktan büyük keyif alırım. Yazmaya nasıl başladığınızdan ve ne kadar zamandır yazdığınızdan bahseder misiniz biraz? Yazmaya başlama isteğim aslında Tarh bölümünü seçme isteğimle doğru orantıda gelişti....
Ankara’yı sorsam sana, iyi bilir misin çocuk? -Elbette bilirim, amca bilmez olurmuyum hiç. -Hem de gözü kapalı. -Netice de burada yaşıyoruz, herhal öyle değil mi, ya? Öyle mi, dersin? -Elbette öyle amcam. -İnsan, hiç bilmez olurmu yaşadığı şehri? Bilir tabi…bilir elbet… bilmeli ! -E…! Nereyi soracaktın, amca? …….. Adın neydi...