Sensin Ruhumun Sükûneti

Sensin Ruhumun Sükûneti

S – okakta bir sürü insan görüyorum ama sıradan geliyor hepsi bana,
E – n tuhafı da cevabını bilemediğim sorular çıkıyor karşıma biliyor musun bakınca sana,
N – edir bu aşk mı yoksa ben mi öyle sanıyorum,
S – en de sokakta ki o insanlar gibisin söyle neden böyle hissediyorum kalbimi sende unutmuşcasına,
İ – çtim kahvenin telvesinde, gökyüzünde ki bulutlara baktığımda,
N – edense hep denk geliyorum senin suretine.

R -üzgar gibi esiyor varlığın gönlümün limanına,
U – nutmak istiyorum ama olmuyor yine kendimi buluyorum o ilk seni gördüğüm bankta,
H – afif bir tebessüm ile gülüyorum aşık oldum demek ki ben dercesine,
U – mursayıp elinden mi tutsam yoksa kapatsam mı kalbimi dedim o gün kendi kendime,
M – utluluğu görmezden gelemem dedim sonra bakıp gözlerine söyledim seni sevdiğimi,
U – zun yıllar beklersem seni kaybederim diye düşündüm söyleyemeden hislerimi,
N – e güzel bir kalbin var öyle aşık etti beni kendine.

S – ensin ruhumun sükûneti biliyor musun tıpkı o güzel kokan çiçeklerin arasında gibiyim iki avucumu yanağına koyup bakınca gözlerine,
Ü – zülme olur mu gülümsesin yüzün şiir gibi,
K – imse alamaz asla yüreğimde ki yerini,
U – yuduğumda sen, gözlerimi açtığımda yine sen sevgili ömrümün herbir saniyesini yaşıyorum seninle,
N – asıl da mutluyum bir bilsen haykırmak istiyorum içimde ki sevinci gecenin sessizliğine,
E – lalem deli mi bu adam diyor bakınca halime,
T – ek düşündüğüm sensin zaten bakmıyorum kimin ne dediğine,
İ – yi ki varsın güzel kız aşkım seninle olacak herdaim seviyorum seni.

Barış Kapkıner