Şiir

Düşmeden Önce Servet BARDAK … Aşkımla yanardım aşkımla kordum Aşkımla yaşardım ve gidiyordum İçimdeki aşkla ben yaşıyordum Bu hayatta çekip düşmeden önce . Duygularımla ben çağlar dururdum Sevgiyi ben aşka daim sarardım Kendi halimdeydim mutlu yaşardım Bu hayatta çekip düşmeden önce . İçimdeki aşkla ben divaneydim Sevgiyle çağlayan bir pervaneydim...

VERTEKS VE HUŞU YUSUF GÖKBAKAN … Huşu ile dinliyorum gözlerini çok uzaklardan Sarhoş bakışların kadar sarhoşum burda; Mey gibi gülüşün var. Hastayım üstelik, Tutmuyor elim ayağım, Titreğim savruk tipi, Hazin kar kadar. Aldırışsız bir tutum içinde Galad sözler düşürüyorum an be an Kağıtlar uçuşuyor, imzasız vaatler; Düzlemine sirayet eden salınışlar…...

UNUT DEME Ali Akın … Sildim desen bile, seni gönlümden, Sakın beni unut deme, bana ha. Ben unutmam, sen de bana ölmeden, Sakın beni unut deme bana ha. Seni bilmem, ben kendimi bilirim, Kırk yıl sonra gel de, koşar gelirim, Dua eder, sana hayır dilerim, Sakın beni unut deme bana...

KAR BEYAZDI BENİM SEVGİM CAVİDE TOPÇU … Dilenci misali sevgini dilendim, Tanrıdan hep seni istedim, Kalbimi verdim sev dedim, Yarala paramparça yap demedim. **** Kar beyazdı benim sevgim, Sendin benim dengim, Uzaktın hep bana, Derya olan sevgimi öldür demedim, yaşat istedim. **** Yaramaz dediler, değmez dediler, Kalbimi bilmediler, dinlemediler, Bir...

YUTKUNMAK YUSUF GÖKBAKAN … Hep, hiç ile yutkunmak Acıyı acıyla yutkunmak.. Meramsızlık , tırmık ucunda Ya da gümanı olmayan Meram faslında. Kedergâhtan kadergâha, Enseye vuran hu’ya banmış yel ile Bir teslim odasında; Kaşkolüne doladığı aşkı, aşkla titreten, Bir dileniş çatılı yüreği, küp dolusu hüzün.. Öylece, öylesine korunda çabalamak; Ateşbaz olmak....

İNSAN BU İbrahim AYĞIRCI … Doğumu ebenin elinde, İlk ağlaması, kanla yıkanan bebe, Ruhlar besleniyor ince damar bezde Ölümü haber veriyor doğumundaki çizgide. Hangi çocuk ağlamaz bezi kanlı, Uçurdu kocakarı ebe elindeki kuşları, Doğru olan böyleydi acaba yalan nasıl idi? Yalan dünyada insanın ağlaması ta başındaydı. Neyle karşılaşacağı belli, Göğsünü...

Bayramlar vardı Bayramların tadı damağımda Çocukluğumun ülkesinden Mazilerin ocağında İnsanların ülkesinde Yöresel ocakların otağında Bir heyecan bayram öncesinde Çocukların düşlerinde Annemin evinde misafir Büyükbabamın cebinde Küçük külahların içinde Kırmızı yeşil sarı Dişkıran şekerleri Koca sofralarda yere serilmiş Örtülerin üstünde Şehirden uzak köylere Insan toplulukları Köyleri ziyeret ederken Kızlar pencere önlerinde...

^^^ Ali Rıza Navruz Türkülerimiz bazen kara tren olur; Yeniköy’ün yokuşunu, Kardeşler’in büküşünü aşarak gurbet ele yâr götürür. Bazen yeşilbaşlı ördek olur türkülerimiz; gönülcüğümüzü göle düşürür. Çoğu kez Mecnun kılar âşığı ve çöller ardındaki Leylâ serabına salar… Ve yine bazen Erciyes’te duman olur bir türkü ve ardından Gazi’nin Boğazı’nda yitik...

  BUDA GEÇER YAHU… Dosttan yârden ayrı Bayramlara bayram”mı derim,, Adı konmamış hasret !! Yada hasrete konmamış ad.. Sabahın erenlerinde,, Bir hüzün çökerki yüreğime,, Sorma kurban/ sakın sorma.. Derim ki şu mahzun gönlüme,, Ağlama metin ol Sen katlandın nice acılara.. Zorların çıkmazı kırdı kanadını kolunu,, Dertler bulmuş kalbindeki yolunu.. Hasret...

Not: Bir gece Messenger’da bir muhabbet faslı sırasında; bir dörtlük Ali Rıza Navruz, bir dörtlük Köksal Akçalı şeklinde İşte böyle bir şiir doğdu. Her dörtlük 20 saniye içerisinde irticaĺen düşmüş oldu gönülden.. “””” (Navruz) Gurbet düşlüyorsan yoldaş olalım. Koluma girecek kol gerek bana. Boştan boşalalım, dola dolalım; “Ucu yâr zülfünde...

Erenler baktın olmuyor Boşver gitsin bırak gitsin Boş lafla desti dolmuyor Usta gitsin çırak gitsin Benden söylemesi bakın Kendini kendinden sakın Belki yakından da yakın Uzak gitsin ırak gitsin Değişmez cahilin huyu Çok sever zaten uykuyu İdareli kullan suyu Susuz gitsin kurak gitsin Yok mu senin kursun İbram Biraz hayal...