Yarışma Öykü 25

 Şeyma Yılmaz “Çok uzaklara gitsem her şey düzelecek gibi,” dedi elindeki kürekle ateşin küllerini toplarken. “Düzelecek olsa benimki düzelirdi,” diyemedim. Dün gibi,ondan önceki gün gibi,beş sene öncesi gibi sessiz kaldım. Huy haline gelmişti bu sessizlik bende. İçimi çürüten,mecalimi kıran,oturduğum yerden ruhumu olur olmaz yerlere sürükleyen,her şeyden vazgeçiren bir huy.  Gidersem...

Candan Sevinç  Evet, galiba saçlarını kestirecek. Onlar dökülmeye başlamadan, parça parça yolunmadan kestirmeli… Konsolun üzerinde duran, annesinin yanında gülerek çektirdiği, fotoğrafa bakıyor. Onlu yaşlarını ve saçlarını belinde gösteren bir fotoğraf. Annesi, o doğduktan sonra, uzayan saçlarını özenle bakıp, tarayıp, değişik şekillerde toplamıştı. Kendisi de, annesinin izinden yürümüştü. Arada sırada gittiği...

O zamana kadar dünyanın görmüş olduğu en büyük savaş sona ermiş, geride milyonlarca ölü, yaralı ve ailesiz çocuk bırakmıştı. Sonradan insanlar bu savaşı anlatırken ona ‘1. Dünya Savaşı’ demişlerdi; çünkü bundan yirmi bir sene sonra, 1939’da, bu savaşın ikincisi olmuş, orada da aynı şekilde kayıplar verilmişti. Dünyadaki bütün savaşlar, bazı...

HAKAN TEMEL Atlantik Okyanusu’nu karşıma almışım, batan güneş beni izlemekte. Ufuk çizgisi, göğün ve suyun birleştiği o incecik çizgi alev alev. Sigaram duman üflüyor, hafiften hafiften harlanıyor, tekrar nefes veriyor. Gri duman rüzgâra selam çakıp hızla uzaklaşıyor. Bozkırın Tezenesi tıngırdıyor benim gibi yaşlı radyodan. Karadır, diyor bu bahtım, kara. Bu...

Gülin Gerçeker Şehir, her sabah olduğu gibi saat yedide aynı tonda uyandı. Gri bir titreşim. Dev ekranlar, binaların cephelerine yapışmış devasa gözler gibi aynı cümleyi fısıldıyordu: “Toplumsal Denge İçin Sessizlik.” Mira, yatağından doğrulurken bileğinin iç kısmındaki küçük metal halkayı yokladı. Yerindeydi. Herkesinki gibi. Konuştuğun, düşündüğün, hatta bazen hissettiğin her şey...

Serpil Yıldız Özdemir Önce esnedim öylesine sonra tek tek parmaklarımı kıtlattım, “Ne olmadığını bulursan ne olduğunu bulursun.” diyen Osho’nun peşinden gitmeye hazırdım artık. Nasıl? Sizce yeterince ilgi çekici bir ilk cümle mi? Soruyorum çünkü bu cümle ilk romanımın girizgahı olacak ve herkes bilir ki bir romanın ilk cümlesi çok önemlidir....

    Üç kere iyi günler dedi içinden karşısında duran adama. Tüm kadınlığıyla ifade etti bunu gözlerinden yardım alarak. Hayır ama! İçinden de olsa bir şeyleri yanlış yaptığının farkına vardı. Bu yüzden kolundaki baba yadigârı saatini sallayıp yüzünü görecek duruma getirdi. Saatine tekrar tekrar bakıp içinden kısa süreli hesaplar yaptıktan sonra,...

Rasim, sabahtan akşama kadar iş aramaktan yorulmuş, ayaklarını banka uzatıp bir avuç fındık karşılığı aldığı sigarayı yaktı. Duman boğazını yaksada içini ısıtmıyordu. Yanındaki gazeteyi rüzgâr dalgalandırıyordu. İş ilanı umuduyla gazeteyi açtı ve büyük puntolarla yazılmış bir başlık dikkatini çekti: “DOMATES ÜRETİCİLERİNE MÜJDE!” Cumhurbaşkanı, ülkenin domates ihracat açığını kapatmak için bir...

Cengizhan Gökgöz Sabahın erken saatlerinde Altındağ Karakolu’nun demir kapısı ağır bir gıcırtıyla açıldı. Hilal, adımlarını yere sağlam basarak içeri girdi. Üniforması yeni ütülenmişti, ama gözlerindeki kararlılık çok daha eskiydi. Bugün onun ilk günüydü. Komiser Hilal. Bu unvanı taşıyan ilk kadın, belki de son olmayacaktı. Ama şimdilik, yalnızdı. Koridorda yürürken gözler...

Klavyeden çektiğim el ekrandaki son cümleyi bıraktı; sessizlik odayı bir örtü gibi sardı. Köy ve Kent’in kapanış satırı ekranda sabitlenmiş, ben sandalyede yorgunluğa teslim olmuştum. Gözlerimi araladığımda nemli toprak kokusu ciğerlerime doldu. Bir an için yalnızca odada değil, yazdığım dünyada da bulunduğumu fark ettim. Burası Işık Köyüydü; yıllarca sözcüklerle ördüğüm,...

Birsen Eker Klavyeden çektiğim el ekrandaki son cümleyi bıraktı; sessizlik odayı bir örtü gibi sardı. Köy ve Kent’in kapanış satırı ekranda sabitlenmiş, ben sandalyede yorgunluğa teslim olmuştum. Gözlerimi araladığımda nemli toprak kokusu ciğerlerime doldu. Bir an için yalnızca odada değil, yazdığım dünyada da bulunduğumu fark ettim. Burası Işık Köyüydü; yıllarca...